De Kreeckels die op ’t kleed zijn, neemt Propertius voor een beeld van de Klapachtigheyt, om dat van dit Dier het verdrietigh klappen heerkomt, en de ooren van andere luyden dapperlijck beroerende, niet anders als de ſnappert en klappert doet. En gelijck, Euripides ſeer wel bewijſt, gelijck ’t Stobæus aentreckt, het veel klappen, ſeyt hy, is niet alleen den soehoorder laſtigh, maer is oock onbequaem om iemant te overreden.
De Tongen op ’t kleed bedieden groote klappernye, waer over Plutarchus ſeyt, De klapperts beriſpen de Natuyre hier over, van datſe maer eene tonge en twee ooren hebben. Waer uyt volght dat de klappert, gelijck Salomon ſeyt, Veele logens ſpreeckt. Want in ’t veel ſpreken gebreecken geene logens.
Het Swaluken opt hoofd, bediet de ſchaedelijcke en laſtige aert der klappers, die welcke deſe Swaluwen gelijckende, beletten en ontſtellen de gemoederen van de geruſtige en naerſtige luyden.
Den Exter die zy in de rechter hant hout vertoont, gelijck Pierius ſeyt, het beeld van de klapachtigheyt, welcke Vogel nae de meeninge der Griecken, van Pallas was weg gejaeght, als zijnde door haer veele ſnappen, ſchaedelijck, gelijck Alciatus ſeyt:
Athenen had gewijt den Nachtuyl tot haer teecken,
Een Vogel wel berucht van Wijsheyt en van Raed,
Dies Pallas d’Exter ſtrax, als zijnde vol gebreecken,
Van ’t heyligh Goden-Choor, verjaegt heeft uyt dees Staet,
Om dat haer rappe tongh, tot klappen was genegen:
Een wijſe ſwijgt en hoort, al watter dient verſwegen.
Regalita. Koninghlijcke mildigheyt, Reaelsheyt.
EEn jonge Vrouwe, die vrolijck en met blijde mijnen, ſtaet om mette rechter hand een gulde kop te vereeren. Ter ſijden ſtaet een Adelaer.
Iongh wordt zy gemaelt en dat zy een gulde kop geeft, om dat het den Iongen eygen is wegh te ſchencken en reaels of openhertigh aen andere te zijn, vermits zy groots en moedigh van gemoed zijn. ’t Welck oock door den Adelaer vertoont wordt, om dat deſe Vogel de moedighſte en mildſte is van allen.
Maesta Regia. Koninghlijcke Hoogheyt.
EEn ſittende gekroonde Vrouwe, vertoonende een ſtatigh weeſen, houdende in de rechter hand een Scepter, en op de ſlincker borſt een Adelaer.
De Scepter, Kroone en het ſitten, bediet een Koninghlijcke doorluchtigheyt. En door den Adelaer druckten de Egyptiſche Prieſters de Koninghlijcke macht uyt, want Jupiter gaf aen deſen alleen, de Heerſchappye over alle Vogelen, weſende onder allen, van dapperheyt en ſterckheyt de uytnemenſte, diewelcke uyter natuyre begaeft is met Koninghlijcke manieren, naevolgende geheel in alle dingen, een Koninghlijcke waerdigheyt.
Arte. Konſte.
_p_256_Arte.jpg)
EEn Vrouwe van een beſtandigh ouder, beknopt en in ’t groen gekleet, hebbende in de rechter hand een pael, diewelcke in de aerde is vaſt gemaeckt, alwaer een teedre en jonge ſpruyt is aengehecht, houdende in de ſlincker hand een Pinceel, en een Beytel.
De Konſt is een bequaemheyt of geſchicktheyt des verſtands, hebbende haer oorſprong van ’t gebruyck, van onderwijſinge, en van de reeden, die in ’t gemeen geoeffent wert ontrent de nootwendige ſaecken tot des Menſchen gebruyck. Deſe bepalinge is getrocken
