natuyrlijcke naerſtigheyt der Byen ſpreken, alleen verhaelen, hoe Virgilius zijnen Mæcenas noodight, dat hy van deſe ſtoffe ſoude horen ſingen, als van een wonderlijcke en groote ſaecke.
Mæcenas ſchou dit wonder aen,
Der lichte Dierkens, die beſtaen,
Den Vorst en Princen voor te ſchrijven,
Om leeren ’t Volck de ord’ en tucht,
Met wackerheyt, om ſteets ter vlucht,
Den Vyand van haer ſchans te drijven.
Virtu del Animo & del Corpo. Kracht van ’t gemoed en van ’t lichaem.
HIer wort Hercules naeckt vertoont, die mette rechterhand zijne kodſe met groote dapperheyd over zijne ſchouderen hout, en met zijne ſlinckerhand, hout hy een Leeuw, met een wild Vercken te ſamen gebonden.
Door den naeckten Hercules met zijn kodſe over de ſchouderen en een Leeuwen huyd, moet verſtaen worden het beeld van alle dapperheyd, en door de Leeuwe de grootmoedigheyt en ſterckheyt van ’t gemoed, gelijck Orus Apollo in zijne beelden verklaert, en door het wild Vercken de ſterckheyd van ’t lichaem. Men verhaelt dat Adimetus den Leeuw en ’t wild Vercken te ſamen hadde gebonden, willende door dit geſelſchap te verſtaen geven, dat hy hadde te ſamen gevoeght, de dapperheyd van ’t lichaem en die van ’t gemoed, gelijck Pierius ’t ſelve mede verhaelt.
Virtu insuperabile. Onverwinnelijcke Kracht of Dapperheyt.
EEn Vrouwe met een ſchoone wapenruſtinge, houdende in de rechter hand een spieſſe, en in de ſlincker arm een schild, waer in een Eyckenboom ſtaet, hebbende op den Helm een Lauwer tack, die wel gedreight maer niet van den blixem neder geſlagen was, met een ſpreucke, nec ſorte nec fato. Dat is, noch by geval noch door ’t noodlot.
De dapperheyd is als een Krijgsheldinne, die geſtadigh mette ſonde te velde gaet, en wort gewapent geſchildert, metten blixem, diewelcke, gelijck Plinius verhaelt, ſoo veele macht niet heeft, dat zy den Lauwer kan quetſen, gelijck oock de dapperheyd met geen ongeregelde toeval, hoedanigh die zy, kan geſchonden werden.
De Ilex of Eyke wort in ’t ſchild gemaelt, anders nergens om, dan dat de dapperheyt vaſt en beſtandigh is, gelijck een boom die diep gewortelt ſtaet, hebbende wyde tacken en breede bladers, en hoe die ſelve meer beſnoeyt wort, te meer botſe uyt, en krijght te grooter kracht: daerom wortſe de dapperheyd toegepaſt, die in vervolginge of aenvechtinge ſich voornamelijck ontdeckt en ſien laet.
Men ſouder oock een yſer Vercken konnen ter ſijden maelen, ’t welck anders geen voorbereydſel doet om zijn leven te beſchermen, als dattet ſich ſelve intreckt, om ſich ſelve te verdedigen, ſtaende op zijn eygen kracht, om haeſtelijck alle aenvallen en geweld, die van ter ſijden aenkomen, te wederſtaen. Waer op Horatius oock ſpeelt, ſeggende, datmen ſich moet door zijn eygen kracht beſchermen.
Febre. Koortſe.
_p_260_Febre.jpg)
EEn jeughdige Vrouwe met een mager en uytgeteert aengeſicht met ſwarte hoofdhayren,
