Naar inhoud springen

Pagina:Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants Cesare Ripa 1644.djvu/289

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
267
267
Kracht by de Iuſtitie of het Recht.Koetſe van de Locht, &c.

Forza. Kracht.

EEn gewapende Vrouwe met een borſtſtuck en een Helm op ’t hoofd, houdende in de rechter een bloot Swaert, in de ſlincker een ontſteecken Fackel, en ter ſyden een Leeuw, die ſeer wreedelijck een Lammeken verſcheurt.

Forza alla Giustitia. Kracht by de Iuſtitie of het Recht.

PIerius Valerianus verhaelt, dat hy een oude Medaglie heeft geſien, diewelcke by zijnen tijde gevonden was, waer op een Vrouwe ſtont ſeer Koninghlijck gekleet, met een kroone op ’t hoofd, ſittende op den rugge van een Leeuwe, maeckende mynen om de hand aen ’t geweer te ſlaen, ’t welck van dieſelve Pierius op de Iuſtitie uytgeleyt is, en de macht door een Leeuwe.

Carro del Aria. Koetſe van de Locht.

MArtianus Capella maelde Juno voor de Locht af, zijnde een Vrouwe, die Adelijck op een ſtoel ſat verciert met een witte ſluyer, die haer ’t hoofd deckte, zijnde omcingelt met een windel, op de maniere van en antique of oude kroone, die Koninghlijck vol groene, roode en blauwe eedelgeſteenten beſet was: de verwe van ’t aengeſicht ſal blinckende zijn.
Het kleed ſal van verwe zijn als ’t glas, en daer boven een ander van duyſtere verwe, zy heeft rontom de knyen, een windel van verſcheyden verwen. In de rechterhand ſal zy een blixem houden, en in de ſlincker een trommel. Haere koetſe ſal voort getrocken werden van twee ſchoone Pauwen, als Vogelen die deſe Goddinne zijn toegewijt.
De verſcheyde verwen en andere bovengeſeyde dingen, bedieden de veranderinge van de locht, door de toevallen die daer in werden vertoont, als reegen, ſchoon weeder, ſtorm winden, nevel, onweeder, ſneeu, dauw, donder en blixem: en dit druckten zy door den trommel uyt, die zy in de hand heeft, en boven dat noch de Cometen, Regenbogen, vlammige dampen, Weerlichten en wolcken.

Carro del’ Acqua. Koetſe van ’t Waeter.

PHornutius heeft in ’t boeck van de Natuyre der Goden, Neptunum voor ’t waeter afgebeelt, ſtellende een oud Man, met een langen baerd, en de hoofdhayren als het Zeewaeter, daer een ſluyer van die ſelve verwe, om heer is geſlingert, houdende in de rechter hand een drie tandighe Vorck, ſtaende op een ſeer groote Zeeſchelp, voortgetrocken van twee Walviſſchen, of twee Zeepaerden, midden in de Zee, al waermen rontom veele Viſſchen ’t hoofd ſiet boven ’t waeter ſteecken.
Neptunus is geweeſt eene van drie gebroeders, die by lootinge het waeter te beurt viel, en daerom is hy genaemt den God der Zee, diewelcke de oude nu ſtille, dan ſeer verbolgen, plachten af te maelen.
De verwe van de baerd, hoofdhayren en ſluyer, bedieden de verwe van de Zee.
De drietande vorck bediet de dryerleye aert van ’t waeter, want eenige van de fonteynen en revieren, zijn ſoet; de Zeewaeteren zijn ſout en wrang en eenige zijn brack, en in de ſtaende meyren zijnſe wel niet ſout, doch droef en onſmaecklijck.

L l2De