Mette rechterhand hout zy de Liere en den ſtrijkſtok, waer door Pierius verſtaet de ordre van ’t Menſchelijcke leven. Want van eenigen is bevonden dat de Liere heeft ſeven verſcheyden toonen, die op den Menſch gepaſt zijnde, wort verſtaen, dat de Menſche oock door dieſelve veranderingen wort gedreven. Want in ſeven weecken is de geboorte een kinds volkomen gebeeld in ’s Moeders licchaem. Seven uyren nae de geboorte, geeft het blijcklijcke teykenen van ’t leven of van de dood. Seven dagen daer nae, wort de Navel vaſt en geſtrengelt. Tweemael ſeven dagen daer nae, geeft het een klaer teyken van ’t geſicht, daer nae ſeven mael ſeven daegen krijght het vaſticheyd van zijn geſicht en oock kenniſſe. En nae de ſeven Maenden begint het zijn tanden te krijgen, en tweemael ſeven daer nae, begint het vaſtelijck te ſitten, en driemael ſeven daer nae begint het te ſpreken, en viermael ſeven daernae, begint het te gaen, en vijfmael ſeven daernae, begint het de Melck wars te worden. Nae ſeven Iaeren verwiſſelt het zijn eerſte tanden, wort ſtercker en krijght zijne ſtemme vaſt. Nae twee ſeven Iaeren begint hy manlijck te worden, en bequaem totte voorttelinge. Nae driemael ſeven Iaeren komt zijn baert voor den dagh, en hy hout op van waſſen. Nae viermael ſeven Iaeren, komt de volheyt van leeden en ſterckheyt, en nae vijfmael ſeven Iaeren, is de volkomene ſterckheyd en kracht, ſoo veel een yder ſal verkrijgen, en die tijd, waer in Plato ſtelde, datmen trouwen mochte. Nae ſes-mael seven Iaeren bewaert hy zijn ſterckheyd en verkregen dapperheyd. Nae ſeven-mael ſeven Iaren, voelt hy verſwackinge van krachten, maer een volkomen aenwas van reeden en verſtand. Waer over de Soldaten in deſe tijd vry wilden weſen van den Oorlogh, en een Vry-roede hebben, om dat zy nu mochten in den Raed, of tot ’s Lands dienſten gebruyckt werden; waer over Horatius aen Mæcenas ſchreef, dat hy de Vry-roede al hadde verkregen, om dat hy alreede hadde geleeft, viermael elf Decembres, dat is, dat hy nae het ſevenmael ſevende jaer toegingh. In het achtſte ſevende Iaer konde men de volkomentheyt der Reeden en des verſtands ſien. Het negenmael ſevende Iaer, bracht beleeftheyt en ſachtmoedicheyt mede. Het tiende ſeven Iaer verlanghden meerendeels nae de dood, waer over oock Solon het menſchlijcke leven ſeer aerdigh afmaelt, dat in ’t 70ſte Iaer alle de lieflijcke ſtemmen van zijne Liere, te gelijck met het leven des Menſchen, ophiel: en alsmen ’t ſelve voorby was, ſoo ſcheen het dat de Menſchen ſuff wierden, en dan van d’een dan van d’andere ſnaere afdoolden.
Het kindeken ’t welck drinckt, bediet dat des Menſchen leven door ’t voetſel en door de welgeſteltheyt, wort onderhouden. Het voetſel maeckt het ſelve welvaerende, en wort door den mond genutticht, of door het opperſte deel, en de welgeſteltheyt bewaert het in goeden ſtant, en die moet weſen in ’t geheele lichaem, als in de teedere kinderkens die daer waſſen en toenemen. Gelijck oock elders is geſeyt.
Vita Humana. Het Menſchlijck Leven.
EEn Vrouwe die haere Voeten tuſſchen een rad heeft, daer ſes dwersſtocken in komen, op een ronde voetſtal, konnende ſich noch ter rechter noch ter ſlincker ſijde bewegen, houdende in d’eene hand de Sonne en in d’ander de Maene.
Daer zijn ſoo veele en menigerhande toevallen in ’t menschlijcke leven, datſe door de menichte ſelf in de pennen van die ’t schrijven, en in de verſtanden, die daer over verhael doen, verwarringe aen brengen, ſchijnende onmogelijck, datmen tot ſoodanige menichte van onverdeelijcke dingen ſoude geraecken, die door veele gelijck-vormige werckingen, een kenniſſe voor ſich ſelven konden baeren: nochtans ſoo kanmen van alle deſe dingen een beſluyt maecken, van dat het leven onſeker en vluchtigh is: En daerom worden door de Sonne en Maene de bovenſte noodwendighe oorſaecken vertoont, en door het Rad de benedenſte toevallen. En alhoewel het Lott of de Fortuyne geen ſaecke heeft buyten de voorvallen, die ſelden gebeuren, en dat buyten de meeninge van den wercker, niet te min, heeft ons gemoed, door al te grooten geloof in ’t ſelve te ſtellen, waer in het ſich vont verkort of beledight, lichtlijck plaetſe van beſondere heerſchappye, in ſich ſelve gegeven, tot deſe ingebeelde Godheyt, van die dingen,
