Erato. Liefde-Sangh.
EEn bevalligh en geneughlijck Maeghdeken, dat haer hoofdſlapen met een krans van Mirten en Rooſen heeft omkroont, met de ſlincker hand ſalſe een Liere, en in de rechter een ſtrijckſtock houden, en ter ſijden haer ſal een gevleugelde Cupido of Liefdeken ſtaen, met een Fackel in de hand, met een Boogh en Pijlkoocker.
Erato komt van ’t griex woord Eros, ’t welck Liefde bediet; gelijck Ovidius in ſijne Minnekonſt verhaelt.
Zy draegt een krans van Mirten en Rooſen, om dat zy handelende van Minneſaecken, haer ſeer wel paſt datſe Cupido, de Mirth en de Rooſen by haer heeft. Om dat zy in de Vooghdyſchap van Venus zijn, weſende Moeder van de Minne.
De Liere en ſtrijckſtock worden haer gegeven, door ’t aenſien van den Poët.
Terpsichore. Snaerendans.
ZY wordt van gelijcken een luchtigh Maeghdeken van ſchoon opſicht gemaeckt, houdende den Cyther, als of zy ſpeelde, hebbende op ’t hoofd een krans als een Vederbos van pluymen, van allerleye verwen, waer tuſſchen eenige Exterveeren ſtaen ſullen, zijnde in een bevallige ſtand, als ofſe wilde danſſen.
De Cyther wort haer, door ’t aenſien der Poëten, toegevoeght. De krans, gelijck geſeyt is, wort haer gegeven, om dat de Oude de Muſen of Zangh-Goddinnen altijd met pennen van verſcheyden verwen plaghten te kroonen: betoonende daer door het Zeegteycken dat de Muſen verkregen hadden, om dat zy de Sirenen, met haer lieflijck geſangh hadden overwonnen, gelijck Pauſanias in zijn ix boeck van Griecken, als mede de negen Dochters van Pierius en Evippe, gelijck Ovidius in ’t 5 boeck Metamorph. verhaelt, die in Exters zijn verandert.
De pennen bedieden oock de raſſigheyt en de beweginge, weſende Terpsichore over de danſſen geſtelt.
Vrania. Hemel-Sangh.
SAl hebben een krans van klaerlichtende ſterren, in Hemels blaeu gekleet, en ſal in de hand een globe houden, vertoonende de Hemelsche Sphæren.
De tegenwoordige Muſa, is van de Griecken en Latijnen Hemels genaemt. Eenige willen datſe alſoo genaemt is, om dat zy de treflijcke geleerde Mannen ten Hemel toe verheft.
De kroone van ſterren en ’t blauwe kleed wort haer gegeven, tot gelijckniſſe van haere beteyckniſſe, en oock de Sphærische globe. Waer over Virgilius ſeyt, dat Vrania de ſterren en des Hemels bewegingen, doorſnuffelt.
Calliope. Soet-ſtem.
OOck een Maeghdeken, dat haer voorhoofd met een gouden circkel ſal omſet hebben, in haer ſlincker arm, ſalſe veele Lauwerkranſſen houden, en in haer rechter hand drie boecken, alwaer op elx opſchrift ſal ſtaen, te weeten op ’t eene Odyssea, op ’t ander Iliade, op ’t derde Ænejados.
Calliope voert haere naem van de ſchoone ſtemme, en Homerus noemt haer de roepende Goddinne.
Haer voorhoofd wordt met een goude circkel omſet, om dat, gelijck Heſiodus ſeyt, zy de waerdighſte en alderhooghſte is onder haer geſelschap, gelijck Ovidius, Lucanus en Lucretius verhaelen, ſeggende:
- Calliope der Menſchen rust,
Is oock der Goden grootſte lust.
- Calliope der Menſchen rust,
De Lauwerkranſſen vertoonen, dat zy de Poëten maeckt, weſende dit haere belooningen, en het beeld van de Poëſie of Dichtkonſt.
De boecken zijn wercken van de aldervermaerſte Poëten, die in Heroique of Heldedichten geſchreven hebben. Welcke maniere van dichten, Virgilius deſe Muſa toeſchrijft.
Vyt deſe Dichten van Virgilius zijn de beeldniſſen van de Muſen gemaeckt, die Fulvius Vrſinus heeft geſtelt, in zijne Medaglien. Men kan oock daer by leſen, dat treflijck verhael, dat Plutarchus doet in zijn ix Gaſtmael in de xiii Vrage.
