ſwaerwichtigheydts wille, waer door een Menſch waerdigh wort geacht om wat te verdienen. Daerom worter geſeyt, dat Hercules afgebeelt zijnde voor een Man van een goede naem, en van eere, de breede en welluſtige wegh verliet, verſtaende hier door de welluſten en geneughten, verkieſende daer voor den anderen ſwaeren weg, die ſteyl als een bergh was, verſtaende hier door de Deughd: Waer over hy, door ſoodanige en ſoo vermaerde moeylijckheden, verdient heeft, getelt te worden onder de alderwaerdighſte Helden.
Het rijcklijcke kleed, bediet de geſtalteniſſe en bequaemheyt van de Deughd, waer door de Menſche dingen doet, die lof en eere waerdigh zijn.
Hebbende dan de verdienſten een wedervergeldinge aen eenige ſaecke, ſoo is hem oock gegeven de kroone en den Scepter, om te doen ’t geen alderaenſienlijkſt is, weſende deſe belooningen in ’t beſonder geſchoncken aen die ’t verdient, en daerom ſeyt Paulus van de kroone aldus, niemand wort gekroont dan die Wetlijck heeft geſtreeden.
De rechter hand, en de gewapende arm, en de ſlincker hand met het Boeck, betoonen de tweederley aert van Burgerlijcke verdienſten, d’eene door de dapperheyt van waepenen, d’ander door de konſten en geleertheyt. En door eene van deſe beyde, kan ſich een Man bequaem maecken. Door den Scepter, wort verſtaen de macht, om andere luyden te beſtieren. Door de Lauwerkroone, beeldmen af een belooninge, die niet min is door de goede konſten en geleertheyt, als aen de onwinbaere Krijghs-Overſten: bediedende beyde de waerachtige eere en een eeuwigh lof.
Premio. Verdienſt, Belooninge.
EEn Man in ’t wit gekleet met een goude Sluyer, houdende in de rechter hand een Palm-tack, en een ſtruyck met Eyckelen, in de ſlincker een kroone met verſcheyden kranſſen.
Twee dingen zijn de voornaemſte deelen van de belooningen, te weeten eere en profijt. Daerom wort hem in d’eene hand de Palm en de Eyckelen tack gedaen, bediedende deſe, het profijt, en de kroone mette kranſſen, de Eere.
_p_527_Premio.jpg)
Het witte kleed mette goude Sluyer omgort, bediet de waerheyt die mette Deughd is vergeſelſchapt: Want de Belooninge beſtaet daer niet in, datſe gegeven ſoude worden aen ſoodanigen perſoon, die ’t niet waerdigh is, noch die ’t niet heeft verdient.
Toleranza. Verdraeghſaemheyt.
EEn Vrouwe in ’t blaeu gekleet, oud van opſicht, als die daer arbeyt, om eenen ſteen, met groote moeylijckheyt, op haere ſchouderen te willen draegen, met een opſchrift, rebus me ſervo fecundis, dat is, Ick diene my van geluckige dingen.
Verdraeghſaemheydt is, of men eenigh ſwaer gewicht wilde dragen, waer van men de ſwaerte verheelt, en dat ten goeden einde. En dit zijn laſten der ziele, waer van men de moeylijckheden en aenvechtingen behoort te verdragen, en dat uyt oorſaecke en liefde der Deughd: diewelcke door de ſteen worden aengeweſen, alſoo dieſelve, door zijn ſwaerte, die geene onderdruckt, die dieſelve op zijne ſchouderen heeft.
