en andere verachtende. En aldus maelden de Oude de Hartneckigheyt mede af, weſende by nae eene gelijcke ſaecke met de Onwetentheyt.
Ampiezza della Gloria. Vermeerderingh van eere.
TOt bewijs van dit voorſtel wordt de beeldniſſe van Alexander de Groote, met een blixem in de hand afgemaelt, en een kroone op ’t hoofd.
De oude Egyptenaers verſtonden door den blixem de verbreydinge van de eere en van de faeme, die door de geheele Werld verſpreyt is, om datter geen dingh grooter geluyt geeft, als de locht, daer de blixem van daen komt. Waer over de Hiſtoryſchrijvers verhaelen, dat als Apelles, die overtreflijcke Schilder, willende de beeldniſſe van Alexander de Groote afmaelen, gaf hem den blixem in der hand, om daer door, de doorluchtigheyt van zijnen naem te kennen te geven; wegen zijne heerlijcke daden die het goed gerucht in verre Landen hadde overgedragen, en die een eeuwige gedachtniſſe waerdigh waeren. Men ſeght dat aen Olimpia, de Moeder van Alexander, in den droom een blixem verſcheen, die haer tot een kenteycken was, van de uytbreydinge en de goede naeme, en van ’t aenſtaende geluck, van haeren Soone.
Sospitione. Quaed Vermoeden, Arghwaen.
EEn oude gewapende magere Vrouwe, draegende eenen Haen boven op den Helm, weſende gekleet, boven haere waepenruſtinge, met een dwers kleed van blaeu en geel. In de ſlincker arm ſal zy een Schild houden, alwaer een Tyger in geſchildert is, ſteeckende den arm voor uyt, als of zy den ſlagh wilde verſetten, en mette rechter hand houd zy een bloot Sweerd, als of zy daer mede wilde ſlaen.
Zy wort oud gemaeckt, en dat door de lange eervarentheyt, waer uyt dieſelve plagh voort te komen. En hierom ſietmen dat weinige jonge luyden, maer veel oude luyden ſeer vol ſuſpitie of arghwaen zijn.
De Helm en ’t Schild met het Swaerd om te ſlaen, bedieden de Vreeſe, waer mede de ſuſpitieuſe of arghwaenige gewoon is, ſich ſelve te voorſien. Waer over Arioſto in het tweede van zijne laeſte vijf geſangen, aldus van de ſuſpitie ſinght:
Zy krijt ſeer luyd en houd de wacht,
En ſlaept by dage noch by nacht,
Maer ruſt ſich met een yſren kleed:
Hoe meer geſorght, hoe meerder leed.
Nu iſſer dit, nu iſſer dat:
Voor poorten, ſchanſſen, graft of ſtad,
Soo waerſchouwts’ yder die zy ſiet,
Het ſchijnt wel wat, maer voordert niet.
De Haen op den Helm, bediet de wackerheyt van de achterkouſige Menſchen, weſende de Haen, gelijck Appianus ſeyt, te gelijck wacker en vol arghwaen.
De Tyger in ’t Schild, nae dat Ariſtoteles in zijn Dierboeck verhaelt, bediet Argwaen, miſſchien om dat de achterkouſige, altijd een ſaecke, die gedaen wort, ten quaetſten vat: gelijck de Tyger, diewelcke hoorende de ſoete Muſijck en ’t geſangh, die door haer ſelve aengenaem is, ſoo neemt hy daer in verdriet en moeylijckheyt.
Prodigalita. Verquiſtinge.
_p_543_Prodigalita.jpg)
EEn Vrouwe die de oogen bedeckt zijn, lachende van geſicht, houdende met
