beyde handen den Overvloets hooren, waer uyt zy goud en andere koſtlijcke dingen ſtroyt.
Verquiſters zijn die geene, diewelcke haere middelen en goederen, ſonder eenige beſtieringe van de reeden verſchencken en vermallen. En daerom zijn haer de oogen verbonden, om datſe, ſonder oordeel, uytgeeft, aen die ’t niet verdient, naelaetende te geven die ’t waerdigh is. En ’t is laſterlijck datmen ſich niet weet te maetigen in zijn eygen goederen en rijckdommen, die ons ſouden een deure of venſter weſen, om geluckigh en wel van te leven.
Prodigalita. Verquiſtinge.
EEn dertle Vrouwe, koſtlijck gekleet, met een ſchoon vercierſel, vol gesteenten op ’t hoofd, en van ſachte hayren, gelijck Dante dieſelve beſchrijft, dragende ter ſijden twee groote beurſen met geld, daer van zy een groot deel wegh werpt. Men ſieter oock twee Harpien of Roofvogels, die ’t geld bedecktlijck wegh ſteelen: om te betoonen, dat die geene die by de verquiſters verkeeren, terwijlen zy beſigh zijn, om haer geld wegh te werpen, haer alle eere bewijſen en ſchoone woorden geven: ’t welck het Vrouwen aengeſicht, van de Harpie, uytwijſt, maer in der daed, ſoo verachtenſe haer, als Menſchen, die voor haer ſelf, niet dogen: Vergelijckende haer doen by ’t overige deel van ’t lichaem deſes Monſters, ’t welck vuyl en ſtinckende is.
Tradimenti. Verraed.
EEn Man in ’t geel gekleet, met twee hoofden, ’t eene als een ſchoone Ionge Dochter, ’t ander als een hovaerdigh oud Man: hy ſal in de rechter hand een vat met Vier houden, en in de ſlincker een ander vat met Waeter, ſtekende den hand voor uyt.
Verraderie is een boosheyt des gemoeds, van die geene, die daer tegens iemant boosheyt wil verſieren, en dat onder den deckmantel van goetwilligheyt en genegentheyt, het zy dan dat het geſchiet, door woorden of werken, en daerom is hy in’t geel gekleet, ’t welck Verraderye bediet.
Met twee hoofden wort hy gemaelt, om de twee onderſcheydene genegentheden uyt te drucken: d’eene die ſich neight nae de gemaeckte goedgunſtigheyt, en d’ander tot gewiſſe quaedheyt, die hy in ’t hert verborgen houd, om die ter gelegender tijd, tot eens anders verderf, aen den dag te brengen.
De twee vaeten, d’een met Vier, en d’ander met Waeter, beteyckenen, dat de Verrader ſich laet dienen van tegenstrijdige dingen, want hoe grooter de Verraderye ſal weſen, ſoo veel te grooter ſchijnt oock zijne genegentheyt en goetgunſtigheyt.
Het Water en Vier zijn genomen voor ’t goed en voor ’t quaed, nae de ſpreuke Eccleſ. Hy heeft u Water en Vier voorgeſtelt, ſteeckt u hand uyt, waer toe ghy wilt.
Tradimento. Verraed.
EEn gewaepent Man, leelijck van opſicht, die daer ſtaet als of hy een ſchoon ongewaepent Man wilde kuſſen, houdende zijn rechter hand op een Poignaert, die aen zijn ſijde hanght.
Met een vervaerlijck geſicht is hy gemaelt, om dat dit gebreck een ſchandige en leelijcke miſmaecktheyt is in ’t Menſchlijck leven. De kus is een teycken van vriendſchap en goedwilligheyt, als de kus Ioabs: Maer den hand op den Poignaert te hebben om te dooden, is een werck van haet, hertknaginge en verraderie. De ongewaepende Man bediet onnooſelheyt, waer in ſich de vlack van de Verraderie meeſt openbaert, zijnde de Verraeders, fielen in ’t gebruyck van haere wapenen, niet paſſende of zy hare eere verlieſen, om ſeecker te zijn, in ’t haſarderen van haer leven.
Tradimento. Verraderie.
EEn Helſche Goddinne, cierlijck gekleet, met een grijns voor ’t geſichte, die zy met eene hand een weinigh oplicht, ontdeckende ten deele haer leelijck en mager aengeſicht. De grins ſal blonde en verwarde hoofdhairen hebben, op ’t hoofd ſalſe een ſeer dunne en fijne ſluyer dragen, alwaer haere Slangehayren door ſchijnen.
De Poëten verſieren, dat de Furien eenige Helſche Vrouwen ſijn, die daer toe geſchickt zijn om andere te plaegen, tot ondergangh
