de Welluſt, om dat de Ieughd in ’t 16 Iaer de Welluſt begoſt te ſmaecken.
Het beſchilderde Borſtwaepen vertoont, dat een Menſch die tot Welluſt genegen is, alle zijne ſaecken daer nae aen leyt, gelijck die geene doet, die ’t Borſtwaepen draeght, ’t welck hem alleene behoort te dienen om ’t leven te beſchermen, en aldus afgeſchildert, dient het hem alleene, tot een cieraet en dertelheyt. Aldus wilde een welluſtigh Man gaerne, dat alle ſwaere handelingen in welluſten en in een dertel leven mochten eindigen.
De Meerminne bediet, dat gelijck dieſelve, door hare ſangh, den Schippers bedroog, dat alſoo de Welluſt door de ſchijnbaere Werreltſche ſoetigheyt den geenen ten val brenght, die haer volgen. Het Devijs in ’t Schild, bediet, dat de Welluſten de merckpael en ’t wit zijn van de ydele Menſchen.
Piacere Honesto. Eerbaere Vreughde.
EEn Venus die ſeer eerbaer in ’t ſwart gekleet is, met een goude gordel vol eedelſteenen, houdende in de rechter hand eenen toom, en in de ſlincker een Maetſtock.
Om de eerbaere Welluſt uyt te beelden, ſoo wierde Venus, by d’Oude, Nera geheeten, nergens anders om, gelijck Pauſanias ſeyt, om dat de duyſterniſſe en de nacht de eerbaerheyt der Menſchen overdeckt, tot een onderſcheyt van andere dieren, die ’t tot allen tijden en plaetſen geoorloft is.
Met een gordel wortſe gemaelt, gelijckſe van Homerus op veele plaetſen van zijne Iliade geſtelt is, om te kennen te geven, dat Venus als nu eerbaer en prijſlijck is, wanneer zy haer houd binnen de paelen van de Wet; ’t welck van de Oude door het gordel wierde uytgedruckt.
Daerom wort haer de Maetſtock en den toom oock gegeven, om dat de Welluſt, nae de bepaelinge der Wetten, moet gemaetight en beſtiert zijn.
Piacere vano. Vreughde die ydel is.
EEn Iongelingh cierlijck gekleet, die een ſchaele of becken, met een hert daer in, op ’t hoofd draeght: om dat het een ydele eygenſchap des Menſchen is, zijn hert en daeden aen yder te vertoonen. Maer wie zijne Vreughde buyten God ſoeckt, moet nootſaecklijck zijn hert aen anderen openbaeren. Daerom ſeytmen gemeenlijck, dat men noch het Vier noch de Liefde kan verborgen houden: Want het hert is de fonteyne, waer uyt nootſaecklijck, alle de brooſe Welluſten heervloeyen en ſich toeſtellen.
Liberta. Vryheyt.
_p_573_Liberta.jpg)
EEn Vrouwe in ’t wit gekleet, hebbende in de rechter hand een Scepter, en in de ſlincker een Hoed, en op de aerde ſtaet een Katte.
De Scepter bediet het aenſien of ontſagh van de Vryheyt en van de Heerſchappie, die zy van haer ſelve houd: Weſende de Vryheyt een volkomene of vrye beſittinge van ’t gemoed, van ’t lichaem en van goederen, die door verſcheyden manieren, ten goede werden beweeght. Het gemoed door de genaede Godes, het lichaem door de kracht deſſelven, en de goederen met voorſichtigheyt en wijsheyt.
De Hoed wort haer gegeven, gelijck wy ſullen ſeggen, om dat wanneer de Romeinen
