’t Criſtallijne glas vol roode Wijn, mette goude ſchael, betoonen, dat de Vrolijckheyt meerendeels ſich niet laet bedecken, maer datſe ſich een yder vrywillig mededeelt, gelijk S. Gregorius getuyght, in zijne Zeede-leeringe, De Vrolijckheyt plagh de geheymniſſen van ’t gemoed te openbaeren. En de Propheet ſeyt, de Wijn verheught het herte des Menſchen, en ’t goud heeft oock de kracht om de geeſten te verſtercken. En deſe verſterckinge is oorſaecke van de Vrolijckheyt. De geſtaltenis van ’t licchaem, en ’t bewijs van den dans, zijn openbaere kenteyckenen van de Vrolijckheyt.
Allegrezza. Vrolijckheyt.
EEn Maeghdeken met een bloeme-krans om ’t hoofd, houdende in de rechter hand een Tirsis, die geheel met veele krullen van blaeders gekroont is, als mede met kranſſen van verſcheyden bloemen. In de ſlincker hand ſalſe een Overvloets hooren houden, en men kanſe in ’t groen kleeden.
Allegrezza.
EEn Maeghdeken met verſcheyden aengename verwen gekleet, met een ſtruyck van de bloemen van Borago op de hoofdhayren, houdende in de hand gulde en loode pijlen. Oft zy ſal op de Harpe ſpeelen.
Allegrezza Giubilo o Letitia. Vrolijckheyt, Juychen, Blijdſchap.
EEn Maeghdeken dat aen een Olmboom leunt, die met veele Wijngaert-rancken omſlingert is, treedende ſachtjens op eenen dichten Buyſſekool, ſtekende den hand mildelijck uyt, als of zy iemant een vereeringe wilde doen, hebbende voor de borſt een open Muſijck-boeck.
De Olmboom mette Wijngaertranck omſlingert, bediet vrolijckheydt des herten, meerendeels door den Wijn veroorſaeckt, gelijck David ſeght: En wort de vereeninge van ſich ſelve, en van de eygen gedaente, en van de genegentheden, door den Buyſſekool, aengeweſen, en de ſoete Melodie, van aengenaeme dingen, voor de ooren: gelijck het Muſijck, een oorſaecke is van de Vrolijckheyt, diewelcke haere ſoetigheyt mededeelt, aen die ’t van noode heeft, om te geraecken totte aldervolmaecktſte trappe van ’t genoegen.
Allegrezza. Vrolijckheyt.
EEn kindeken met een bloemekrans op ’t hoofd, om dat de kinderkens altijd vrolijck zijn, en daerom wierdenſe alle in de oude openbaere feeſtdaegen gekranſt, als oock de deuren van de Huyſen en Templen, jae oock de beeſten; gelijck Tertullianus in zijne Ridderkrans gewagh maeckt. Mette rechter hand ſal het een Palm of Olijftack houden, ter gedachtnis der Vrolijckheyt van den Palm-Sondagh, waer op Chriſtus onſe Salighmaecker, met veele Palm en Olijftacken, blijdelijck is ontfangen.
Allegrezza. Vrolijckheyt.
IN de Medaglie van Fauſtina, is eene beeldeniſſe, die mette rechter hand een Overvloets hooren vol bloemen, blaeders en vruchten houd, en in de ſlincker een ſpieſſe, die van beneden tot boven toe, met blaeders en kranskens is omſlingert, tot dien einde iſſer op geschreven Hylaritas.
Allegrezza. Vrolijckheyt.
EEn ſeer ſchoon Maeghdeken in ’t groen gekleet, dat een ſchoone en fraeye krans van Rooſen en andere bloemen op ’t hoofd heeft, ’t ſal mette rechter hand ſeer aerdigh en bevalligh een Mirtentack houden, die zy een ander ſchijnt toe te reycken. Zy wort een ſeer ſchoon Maeghdeken en in ’t groen geſchildert, afgemaelt, vermits de Vrolijckheyt den Menſche jongh en wacker houd: Met Rooſen en andere bloemen wort zy gekroont, want dit was by oude tijden een kenteycken van een feeſt of Vrolijckheyt: want als de Oude in hunne gaſtmaelen vrolijck waeren, ſoo plachten zy ſich ſoo met Rooſenkranskens als met andere bloemen te vercieren. Van deſe kranſſen vindy overvloedigh by Athanæum in ’t i boek. Zy houd de Mirtentack in de rechter hand, want die was oock by de Oude een kenteycken van Vrolijckheyt: En ’t was een gewoonte onder den gaſten, dat deſe Mirtentack, aen alle die ten diſch ſaeten, wierde omgedragen, en
