De Wille is een mogentheyt, waer door de dingen begeert worden, die voor goed worden gekent, ’t zy met waerheyt of door ſchijn van waerheydt: En om dat, in haer, geene vaſtigheyt is, ſoo houdſe de balle van verſcheyden verwen, als mede ’t kleed van weerſchijn, en hierom iſſe met vleugels afgemaelt.
Volonta. Wille.
EEn jonge Vrouwe met een Koninglijcke kroone, en met vleugels, als geſeyt is, en in d’eene hand houdſe een ſpriet met een vol ſeyl, en in d’ander een Sonnebloem of Heliotropium.
Met een Koninghlijcke kroone wortſe geſtelt, om reeden, als boven geſeydt is. ’t Spriet met het volle ſeyl, vertoont, dat de winden van onſe gedachten, wanneerſe den Wille opſtoocken en prickelen, even in ons wercken, ’t geene de ſeylen doen aen de Scheepen: om dat de geheele inwendige en uytwendige Menſche daer door wort beweeght, en zy trecktſe werwaerts zy wil.
De Sonne-bloem, die ſich altijd nae de Sonne keert, is een teycken, dat het werck van de Wille niet kan geoordeelt werden, dan door ’t bekende goed, ’t welk den Wille noodſaecklijck treckt om te willen en in ons ſelve te gebieden, alhoewel het dickwijls gebeurt, datſe ſich bedrieght, en datſe een verſiert en valſch goed volght, in plaets van een oprecht en volmaeckt goed.
Profetia. VVijsſegginge, Voorſegginge.
EEn Vrouwe die haer geſichte bedeckt heeft, houdende in de rechter hand een bloot Swaerd, met een Trompet, en mette ſlincker een keeten, die uyt een Sonne, die boven haer ſtaet, komt nederdaelen. Aen de ſlincker ſijde en op ’t hoofd, ſal een Duyfken ſtaen.
Mathematica. VViskonst.
EEn Vrouwe van middelbaer Ouder, gekleet met een wit en doorſchijnent kleet, met vleugels aen ’t hoofd, de vlechten ſullen in ’t wild over de ſchouder hangen, met een Paſſer in de rechter hand, daer mede zy eenige figuren die op een tafereel getrocken zijn, ſal meeten, vertoonende ofſe, al onderwijſende, ſprack. Op de ſlincke hand ſalſe een groote kloot houden, de Aerde afbeeldende met d’afbeeldinge der uyren en Hemelſche teyckenen, en op de boorde van ’t kleed ſullen eenige Wiskonſtige figuren zijn geweven. Mette bloote voeten ſalſe op een grond-ſteen ſtaen.
_p_614_Mathematica.jpg)
Het doorſchijnent kleed bediet, datſe is gegrond op opene en klaere bewijsreden, waer doorſe lichtlijk in andere wetenſchappen toeneemt. De vleugels aen ’t hoofd, drucken uyt, datſe met haer verſtand op ter vlucht ſtijght totte beſchouwinge van afweſige dingen. Het dertele geſicht van een jonge Vrouwe, paſt wel totte Poëſie of Dicht en tot andere konſten, die haer kracht uyten in de jeughd, en alſoo vrolijckheyt aenbrengen: Maer in de Wiskonſt paſt het opſicht van een ſtatige en eedele Vrouwe, die geene rimpels noch grinſſen miſmaken, noch geene uyterlijcke cierſels opproncken. Want de rimpels voegen niet wel in een bevallijck Adeldom, noch oock de jonge Iaeren, noch de kleyne Wijsheyt, of te groote dertelheyt,
