met teugels, en boeyt haer in de gevangeniſſe. Maer als die dan verſtoort worden, en op ’t hollen raecken, dan raeſenſe met een groot gedreun des berghs, ontrent haere gevangenis. En als dan Æolus op zijn verheven Burgh ſit, houdende zijnen Rijxſtaf, ſoo verſacht hy de gemoederen, en maetight haere verſtoortheyt.
Aeolus, gelijckmen die op een ander maniere kan afmaelen.
EEn Man met een Koninghlijck kleed, en een viervlamme op ’t hoofd, houdende met d’eene hand een ſeyl van een Schip, en met d’ander een Scepter.
Op deſe wijſe wort hy vertoont, om dat Diodorus Siculus in ’t vi boeck van zijne Hiſtorien ſeyt, dat Æolus geregeert heeft in ’t eyland van Æolien, dat nae ſijn naeme genoemt is, leggende in de Siciliaenſche Zee, weſende een ſeer beleeft, rechtvaerdig en Godvruchtigh Man, hebbende den Schippers geleert het gebruyck van de ſeylen, en door de naerſtige opmerckinge, leerde hy aen den roock van de vlam, de Winden onderſcheyden, waer die heene trocken. En wiſt haer te voorſeggen, wat Wind het ſoude weſen. En hier uyt komt deſe fabel, dat hy geweeſt is Koningh van de Winden.
Eurus. Ooſt.
EEn Man met opgeblaſen wangen, en vleugels aen de ſchouderen, weſende bruyn op zijn Moeriaens, met een Sonne op het hoofd.
Swart wort hy geſchildert, door de gelijckniſſe van de Moeriaenen, die in ’t Ooſten zijn, daer deſe Wind van daen komt, en daerom is hy aldus van de oude geſchildert.
De vleugels zijn teyckens van de ſnelligheyt der Winden. En dit zy genoegh geſeyt, tot verklaeringe van de andere Winden.
Hy wort met een roode Sonne op den top van ’t hoofd vertoont, dat wanneer de Sonne root en vierigh ondergaet, dat alsdan die volgende dagh, dieſelve Wind oock alſo ſal wayen, gelijck Virgilius in zijne Georgica, beſchrijvende de teykenen van de Sonne, ſeyt: Cæruleus pluviam, &c. en dattet dan ſal regenen.
Favonius Zephirus. Weſte-Wind.
EEn Iongelingh van een luchtigh opſicht, met vleugels en opgeblaſen wangen, gelijckmen de Winden gemeenlijck ſchildert, houdende met groote bevalligheyt eenen Swaen met opgeſlagen vlercken, als of zy wilde ſingen. Hy ſal een krans met veele bloemen op ’t hoofd hebben, die door een gevlochten zijn. Aldus iſſe van Philoſtratus gemaelt in ’t boeck van zijne beeldeniſſen: alwaer hy ſeyt, wanneer deſe Wind komt, dat dan de Swaenen veel lieflijcker ſingen, als zy gewoon zijn. Bocatius verhaelt in ’t geſlachtregiſter der Goden, dat Zephirus van koude en vochtige aert is, niet te min gemaetight, die de Winter ontſluyt, en brenght ons allerleye bloemen en kruyden voor den dagh: daerom wort die met een bloemekrans op ’t hoofd geſchildert.
’t Woord Zephirus komt van Zeps, ’t welck in ’t gemeen het Leven bediet, en is daer na Favonius, dat is Weſtewind geheeten, om datſe alle planten gunſtigh is, blaeſende lieflijck en geneughlijck door alle boomen en kruyden, van den Middagh af totten Nacht toe, en van ’t begin van den Lenten tot het eynde van den Somer.
Boreas of Aquilo. Noorde-Wind.
EEn vreeſlijck Man om aen te ſien, hebbende den baerd vol kegels, en de hoofdhayren en vleugels vol ſneeuw bedeckt, met voeten als Slangeſteerten. Aldus wortſe van Pauſanias afgebeelt, en Ovidius heeft in ’t vi b. van zijne herſcheppinge daer van wijtloopigh geſchreven.
Auster of Zuyde-Wind.
HIer van wort by Ovidium in zijn eerſte boeck van de herſcheppinge gewagh gemaeckt.
Voor ſoo veel Boccatius in de afkomſt der Goden verhaelt, ſeyt hy, dat deſe Wind uyter natuyre koud en droogh is, niet te min, terwijlen zy tot ons komt, paſſerende door de Zona torrida, ſoo neemtſe de hette aen, en de overvloet van ’t waeter, dat in ’t Zuyden haere plaetſe heeft, neemtſe deſe vochtigheyt aen: En als van haere natuyre veranderende, ſoo komtſe tot ons heet en vocht, en door haere warmte, ſoo opentſe het Aerdrijck, verſpreyt de Wolcken, en brenght ons den regen aen. Waer over Ovidius in ’t i
