244
ook maar eenigszins kunnen raden? Vader is een man en dacht daarom dat het u op uw gemak zoude zetten als gij wist wie wij waren, aan mij dacht hij in 't geheel niet. Maar moeder begreep mij en daardoor kreeg ik mijn zin. Ik zou u nooit hebben kunnen aanzien als gij dat geweten hadt. Dat zou wel wat erg opdringerig zijn geweest. Ik ben toch al bang dat gij dat van mij denkt. Ik weet zeker dat het mijn plan niet was, want in uw tijd moesten de meisjes hare gevoelens verbergen en ik was vreeselijk angstig u onaangenaam aan te doen. O, hoe naar moet het voor haar zijn geweest als zij altijd haar liefde moesten bedekken alsof het zonde was. Waarom vonden zij het een schande van iemand te houden voordat zij verlof gekregen hadden? Het is zoo mal op permissie te wachten om verliefd te worden. Waren de mannen dan boos als meisjes van hen hielden? Zoo zouden vrouwen het niet opnemen, en de mannen ook niet, denk ik, tegenwoordig. Ik begrijp er niets van, Dat is een van de vreemde dingen over de vrouwen van die dagen die ge mij nog zult moeten uitleggen. Ik geloof niet dat Edith Bartlett zoo dwaas was als de anderen." Na verscheidene vergeefsche pogingen om te scheiden, wilde zij onherroepelijk afscheid nemen. Ik stond gereed, haar den allerlaatsten kus te geven, toen zij zeide, met een onbeschrijfelijke schalkschheid:
—"Eén ding hindert mij. Weet gij wel zeker dat gij Edith Bartlett vergeven hebt dat zij met iemand anders getrouwd is? De boeken die uit uw tijd overgebleven zijn, stellen de minnaars voor meer jaloersch dan liefhebbend, daarom vraag ik het u. Het zou mij rust geven als ik wist dat ge in het geheel niet jaloersch op mijn overgrootvader waart, omdat hij uw meisje genomen
