gedrongen (mededeling van de Parijse politie-prefektuur van 13 Juli 1867) en op eigen bekentenis schuldig werd verklaard aan een diefstal van 300.000 Francs, door hem als directeur van een filiaal der Société Générale, Rue Palestro Nr. 5 (mededeling der politieprefektuur van de 11de December 1868) gepleegd. Deze Arthur Picard werd door Ernest Picard als redakteur van zijn blad „L'Electeur Libre” benoemd. Terwijl de gewone soort van beurslui door de officiële leugens van dit ministeriële blad werden misleid, liep Arthur Picard tussen het ministerie en de beurs heen en weer en veranderde hier de nederlagen der Franse legers in zuivere winst. De gehele zaken-korrespondentie van dit rechtschapen broederpaar viel in handen der Kommune.
Jules Ferry, voor de 4de September een brodeloze advocaat, speelde het klaar, als burgemeester van Parijs gedurende het beleg uit de hongersnood een vermogen voor zichzelf bij elkaar te zwendelen. De dag, waarop hij zich wegens zijn wanbeheer zal hebben te verantwoorden, zal ook de dag van zijn veroordeling zijn.
Deze mannen nu konden hun tickets of leave[1] slechts in de puinhopen van Parijs vinden; ze waren juist de mensen, die Bismarck nodig had. Een beetje gegoochel en Thiers, tot dusverre de geheime aanbrenger van de regering, verscheen nu als stille verklikker met de {{taal|en|Sjabloon:Ticket-of-leave-mannen als ministers.
Thiers, dit dwergachtig misbaksel, heeft de Franse bourgeoisie meer dan een halve eeuw lang betoverd, doordat hij de meest volmaakte geestelijke uitdrukking van haar eigen klasse-verdorvenheid is. Vóór hij staatsman werd, had hij reeds als geschiedschrijver zijn kracht in het liegen doen blijken. De kroniek van zijn publiek leven is de geschiedenis van Frankrijks rampen. Vóór 1830 met de republikeinen verbonden, stal hij onder Louis Philippe een minister-portefeuille, door zijn beschermer Pierre Laffite te verraden. Den koning wist hij voor zich te winnen door het aanstoken van relletjes van het gepeupel tegen de geestelijkheid, waarbij de kerk Saint-Germain l'Auxerrois en het paleis van den aartsbisschop geplunderd werden, en door zijn gedrag tegenover de hertogin van Berri, bij wie hij tegelijkertijd den minister-spion en den gevangenisvroedmeester speelde. Zijn werk was het neersabelen van de republikeinen in de Rue Transnonain; zijn werk de daarop volgende schandelijke Sep-
- ↑ In Engeland geeft men aan gewone misdadigers, nadat zij het grootste gedeelte van hun gevangenschap hebben doorgebracht, dikwijls een verlofpas, waarmee zij de gevangenis verlaten en onder politietoezicht worden geplaatst. Deze passen heten tickets of leave en de bezitters ticket-of-leave men.
