Pagina:Mengelingen Deel 1.pdf/79

— 77 —

Een traan van teêrheid nat zijn oog,
 Maar dit verraadt geen smart.

« Mijn Herman (zegt hy) is uw gloed
 (» Gy hebt haar eens bemind.)
» Noch even teder als hy plach
 » Voor mijn geliefkoosd kind? »

« Wat vraagt gy (sprak de jongeling!)
 » Ach! lees in mijn gemoed.
» Hy blaakt steeds heviger dan ooit:
 » Ondoofbaar is die gloed. » —

« En zoudt gy om haars Vaders wil
 » Haar liefde niet versmaân,
» Indien hy voor zijns Vorsten zaak
 » De dood moest ondergaan ? » —

« Te dierbrer wierd heur dierbre hand
 » My om haars Vaders lot;
» Al trad hy voor eene eedle zaak
 » Op ’t eerloos strafschavot! » —

« Welaan! aanvaard haar van mijn hand;
 » Voltrek, volvoer uw Echt;
» En blijf de zegen van omhoog
 » Aan uwen stam gehecht! »

» Voor my, mijn sterfuur is naby;
 » En ik, ik ben gereed,
» Zoo dra ik mijn verlaten kind
 » Met u gelukkig weet. » —