Pagina:Peregrinaggio di tre giovani figliuoli del re di Serendippo.djvu/105

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

En van de tweede hoorde hij, dat hij een ander geheim kende. Hij kon alle duivels bevelen om naar zijn dienst te rennen wanneer hij maar wilde. En van de derde leerde hij, dat wanneer hij een paar woorden sprak die hij kende, zijn uiterlijk leek op iemand anders naar zijn keuze, en wanneer hij andere woorden sprak, hij iedereen, die hij wilde, in slaap kon laten vallen. Maar omdat hij de dingen die ze hem hadden verteld, nauwelijks kon geloven, zei hij tegen hen: "Hoe kan ik ervan worden overtuigd dat wat jullie me hebben verteld waar is, aangezien jullie me geen enkel bewijs hebben gegeven?" De reizigers antwoordden daarop: "Je zult het geloven, als we je laten zien wat we hebben gezegd." En onmiddellijk presenteerden ze het bewijs van alle drie de dingen die ze hem hadden verteld. De jongeman had er grote bewondering voor, maar hij vertelde hen dat, aangezien deze praktijken hoogst misleidend waren, het goed zou zijn als ze ze zouden vergeten en niet langer zouden toepassen. Hierop antwoordden ze dat ze deze praktijken niet toepasten, behalve wanneer ze onrecht, dat hen overkomen was, wilden wreken.

Nu, omdat ik weet,' antwoordde hij hen, “dat wraak meestal wordt uitgevoerd om dat het nuttig en winstgevend is, moeten jullie je magische praktijken helemaal opgeven. Ik zal jullie een geschenk geven zodat je in de toekomst geen geld meer nodig hebt.” En hij nam de meeste juwelen van de schoudertas die hij bij zich had gedragen en verdeelde ze gelijkelijk onder de reizigers. Hij liet ze beloven dat ze hun magie nooit meer zouden beoefenen.