dat hij niet éér voor iets van het zijne zorgen zou, vóór hij gezorgd had zelf zoo braaf en verstandig mooglijk te zijn, noch voor de zaken des staats eerder dan voor den staat zelf, en voor alle andere dingen op dezelfde wijze zorg te dragen? Wat verdien ik als zulk een man te ondergaan? Iets goeds, o mannen Atheners, indien er althans in waarheid naar verdienste een tegenvoorstel zal zijn, en dat wel zoodanig een goed, dat bij mij behoort. Wat nu behoort bij een armen weldoener, die tijd noodig heeft om u te vermanen? Er is niets wat méér bij zulk een man behoort, o mannen Atheners, dan dat hij in het Prytaneüm gespijzigd wordt, veel éér dan wanneer een uwer met een renpaard of een twee- of een vierspan in Olympia overwon. Want deze doet u gelukkig schijnen, ik zijn, en hij heeft geen verzorging noodig, doch ik heb ze noodig. Moet ik dan volgens het recht naar verdienste geoordeeld worden, zoo vraag ik dit vonnis: spijziging in het Prytaneum.
27. Misschien nu schijn ik u toe met deze woorden evenzoo te spreken, als over het geklaag en gesmeek, uit eigendunk: doch dat is het niet, o mannen Atheners, maar veeleer zóó. Ik ben overtuigd geen mensch met opzet kwaad te doen, doch daarvan overtuig ik u niet, want korten tijd slechts spraken wij met elkander. Want, naar ik meen, bestond bij u gelijk ook bij andere menschen, een wet om over het doodvonnis niet één dag slechts te beraadslagen doch vele dagen, dan zoudt ge overtuigd worden; doch thans is het niet gemaklijk in korten tijd zooveel laster van mij te werpen. Ik dan, overtuigd niemand kwaad te doen, ben er ver van af mij zelf kwaad te doen en tegen mij zelf te zeggen, dat ik kwaad verdien, en met zoo iets mij zelf te vonnissen. Wat moet ik vreezen? Om te ondergaan, wat Meletus tegen mij eischt, waarvan ik beweer niet te weten of het een goed is of een kwaad? Zal ik in plaats daarvan een der dingen kiezen, die ik zeker voor een kwaad houd, en dat eischen? Gevangenis-
