Deze pagina is proefgelezen
Lijt, sonder spijt.
KApt vry een Ael in tween, hy sal noch efter springen,
Hy sal met alle macht de leden omme-wringen,
Hy trotst, oock even dan, hy tert den harden noot,
Hy leeft, gelijck het schijnt, ten spijte van de doot.
Ghy, als een hooger macht wort tegen u gedreven,
Soo lijt’et met gedult; waer toe het tegen-streven?
Sijght neder in het stof, en toont een Duyghsaem hert,
Want die onwilligh lijt, die lijt te meerder smert.
Hy sal met alle macht de leden omme-wringen,
Hy trotst, oock even dan, hy tert den harden noot,
Hy leeft, gelijck het schijnt, ten spijte van de doot.
Ghy, als een hooger macht wort tegen u gedreven,
Soo lijt’et met gedult; waer toe het tegen-streven?
Sijght neder in het stof, en toont een Duyghsaem hert,
Want die onwilligh lijt, die lijt te meerder smert.
Nil iuvat obniti?
ANguillam si mucro secet, si dividat ensis,
Illa repercussam corpore plangit humum;
Illa furit moriens, seseque in pulvere versat,
Et tacitæ non vult succubuisse neci.
Quid iuvat obniti, cum te sors dura fatigat,
Vel rumpit properam de Tribus una colum?
Flecte caput, tacitoque latus permitte dolori;
Non totus miser est, qui miser esse potest.
Illa repercussam corpore plangit humum;
Illa furit moriens, seseque in pulvere versat,
Et tacitæ non vult succubuisse neci.
Quid iuvat obniti, cum te sors dura fatigat,
Vel rumpit properam de Tribus una colum?
Flecte caput, tacitoque latus permitte dolori;
Non totus miser est, qui miser esse potest.
Au torment necessaire,
Rien, que souffrir & taire.
NE prens avec regret les maux de ceste vie,
Car regrimber ne sert, quand nous le ciel chastie,
Abbaisse toy plustot, avec un humble cœur,
Qui souffre par despit augmente son malheur.
Car regrimber ne sert, quand nous le ciel chastie,
Abbaisse toy plustot, avec un humble cœur,
Qui souffre par despit augmente son malheur.
