Pagina:Publications de la société d'archéologie dans le duché de Limbourg, volume 1 , 1864.djvu/19

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd

— 13 —

om over het volk te heerschen naar luim en welgevallen. Zoo ontstonden er onafhankelijke Graven van Holland, Namen, Henegouwen, Limburg en Gelderland, Hertogen van Luxemburg en Braband, Heeren van Mechelen, Heinsberg en Valkenburg, Markgraven van Antwerpen en andere, allen oppermagtige heerschers. Vijf eeuwen van een afzonderlijk bestaan dier verschillende onafhankelijke gewesten volgen daarop, voor dat die kleine riviertjes wederom in den grooten stroom, dien wij de Nederlanden noemen, zamen vloeijen.

In het tijdperk der middeleeuwen,—onder welk oog punt men die ook beschouwe—vindt de oudheidkundige de rijkste bronnen zijner nasporingen. Immers dààr, Mijne Heeren, in de morgenschemering onzer tegenwoordige beschaving, wanneer onze lieve moedertaal hare eerste klanken begint te stamelen, onder den zuiveren Hemel onzer jonge gemeentevrijheden, ligt het vaderland dier godvruchtige Titanen, die in het bouwen hunner reusachtige domkerken, Ossa op Pelion stapelden, niet om den donderenden God van zijnen troon te storten, maar om wat korter bij den lieven Hemel te zijn en het engelreine gelaat van het goddelijk Kind en dat zijner zuivere Moeder te zien; dààr is het vaderland dier mystische heiligdommen, die in schichten en naalden, in torentjes en ogieven de gebeden der geloovigen ten Hemel voeren en hunne handen en armen van kalk en steen over de biddende menigte gebogen en gevouwen houden; dààr is het land dier dappere ridders met stralende helmen en snuivende rossen, die het duitsche Hoerra galmden op de veste van Damiate en voor de muren der heilige stad; dààr is de wieg dier grijze burg-kasteelen, die als martelaren onder de verdelgende mortieren onzer beschaving zijn weggezonken; dààr is de bakermat dier vrome kloosters, dier dichterlijke gilden en optogten; dààr is het