— 231 —
loonen, zigh door eygene wetten regeeren en de hoofdplaats van het Luyksche gebied worden[1]. De monik Sigebert, die eenighe beroemde plaatsen en gebouwen van Austrasië aanhaalt, schryft aen dit dorp, in 723 reeds eygen wetten en gebruyken toe, wanneer hy zegt[2]: Luyck is een vrydorp onder eygene wetten, Emblève [3] en Charbonière zyn geplaatst in het Ardensche woud, Heristal, Jupille en St-Truyden in Hasbanië, waarby de Tongenaren en de Toxanders gehooren ten deele.
Het nut dat uyt het verhaal van Sigebert voor myn onderwerp spruyt, is het ontdekken der uytgestrektheyt van Hesbanië of Oppermaasland over Herstal, Jupille, St-Truyden, Tongeren en Toxandrie ten deele, zynde Hesbanië alstoen een vermaart graafschap onder het bestier van graaf Robert, die in het jaar 745 te Oostrecht[4] resideerde, welke plaats hier boven bewezen is, niets anders dan Obtricht of Maastricht te wezen, zynde het voornaamste, en best gelegen van het geheele graafschap.
De eerste zorge van Hubertus, ná het opbouwen der twee kerken, was zijne geestelijken en moniken aldaar betamelijk te plaatsen. Tot dien eynde bouwde hy, by de kerk van St-Petrus, een klooster tot bewooninge van vyftigh zyner moniken, en formeerde by St-Lambrechts kerk een claustrale cingel, dienende tot verblyf van dertigh geestelyken, geheght aan de dienst des bisschops en leevende in het gemeen volgens de canones; waarom zij bij
- ↑ Leodium tum quidem exili nomine vicus in eam denique dignitatis amplitudinem caput extulit, ut primo publici vici atque municipii titulo surgeret, deinde urbs exoruata. Brouwer ad ann. 709.
- ↑ Leodium publicus vicus, Carboniacum et Emblavia in Arduenna saltu, Heristallum et Jupivilia necnon Sarcinium in Hasbaniâ, his contributa Taxandria, Tongria.
- ↑ Emblève, weggeschonken aan den Hertogh van Limborch, heeft den naam van Limborchs graafschap gekreghen. Zie Dipl. Triv. tom, I, fol. 690.
- ↑ Mantels: Hist Loss., fol. 15.
