— 89 —
ende mendense te slaen, mer sy waren bynae al verraden.
Int selve jaer nae sint Mathies daech toech der Hertich van Gelder metten fransoysen nae Brabant met groeter macht en sy wonnen Thienen metter macht en sloegenter vuel doot en namenter vuel gevanghen en dreven groeten woest.
Int selve jaer des ersten goensdaechs nae sint Dyonys daech soe waert dat cruys vanden thorn te Wyck sint Merten gericht onder noenen ende gesat[1].
Int selve jaer des dynsdaechs nae sint Lucas daech, snachts, so sloegen die van Namen ende van Martsefamen[2] ende keetelslegers van Bovys doot vuel groter Heren, (te) sint Hubricht in Ardennen, met namen den soen van Lareynen, den grave van Iwers, den gouveneurer van Sapanien ende Napels, den greve van Rossel, den Marscalck van Normandien, den greve van Hermejacken[3], den greven van Orlëens, den soen van Grandegarde, den ammerael vande zee. Daer bleven IXe pert.
Int jaer XV.VII ontrent sint Remeysmisse oft een wenich daernae so satten die Heren von Triecht ende der ganse roet op ellick voet korns eynen halven stuver te maelgelde, ende enich borger die gemaelen wolden hebben, die moest dat gelt geven ende een bele halen eer der muelener dat korn in die muelen vueren woude. Ende die geestelyckheyt gavent. Besunder die Heren van sint Servaes die en woldens nyet geven en maekten groete ongenuechden inde stadt ende sy en wolden ock geen accyse geven van holt oft van coelen alsoe die burger
