Naar inhoud springen

Pagina:Shakspeare, Othello de Moor van Venetië, vert. Jurriaan Moulin (1836).pdf/31

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

honden. Ik ben uw verklaarde vriend, en beken dat ik door banden van duurzame gehechtheid aan u geketend ben. Nooit konde ik u grooter dienst doen dan nu. Doe geld in uw beurs; ga mede in den krijg; vermom uw gezigt door een' valschen baard: ik zeg u, doe geld in uw beurs. — Onmogelijk kan Desdemona lang volharden in hare liefde voor den Moor; — doe geld in uw beurs; —

noch hij in de zijne jegens haar. — Het begin was heftig, en gij zult eene scheiding zien daaraan geëvenredigd. Doe geld in uw beurs. — De Mooren zijn wispelturig, in hunne neigingen; — doe uw beurs vol geld; — de spijs die hem nu zoo zoet smaakt, wordt hem ras zoo bitter als kolokwint. Zij moet verandering hebben, ze is jong; is zij eenmaal van hem verzadigd, zoo zal zij de dwaling harer keuze inzien. Zij moet afwisseling hebben; zij moet: daarom, doe geld in uw beurs. — Wilt ge dan volstrekt verdoemd zijn, zoo wees het op eene fatsoenlijker manier dan door u te verdrinken. Zoek geld te krijgen, zooveel gij maar kunt. Indien schijnheiligheid en eene broze gelofte tusschen een moorschen vagebond en eene doorslimme Venetiaansche, niet te sterk zijn voor mijn vernuft, zoo zult gij haar genieten. De duivel haal uw verdrinken! Dat is geheel buiten uwen weg: laat u liever hangen, terwijl gij uw lusten boet, dan dat gij door u te verdrinken, zonder haar van de wereld scheidt.

RODRIGO.

Staat gij borg voor mijne hoop, wanneer ik de uitkomst op u laat aankomen?

JAGO.

Verlaat u op mij. Zie slechts geld te bekomen: ik heb 't u dikwijls gezegd, en herhaal het nog eens, en nog eens; ik haat den Moor. De reden