Deze pagina is proefgelezen
EMILIA
- Indien hij niet tot iets gewigtigs dient,
- Zoo geef hem weder: de arme vrouw wordt razend,
- Als zij hem mist.
JAGO.
- Gij laat niets merken; 'k heb een plan er meê.
- Verlaat mij.
(EMILIA af.)
- 'k Wil dezen doek in Cassioos huis verliezen,
- Hij moet hem vinden: dingen, ligt als lucht,
- Zijn voor jaloerschen krachtiger bewijs
- Dan spreuken uit de schrift. Dit doet iets af.
- De Moor verandert reeds door mijn vergif: -
- Verbeelding werkt gevaarlijk als venijn,
- Dat ons aanvankelijk niet kwalijk smaakt,
- Doch na een weinig werkens op het bloed,
- Als zwavelvlammen brandt. – Gelijk ik zeide:
OTHELLO treedt op.
- Daar komt hij, zie! Geen mankop of alruin,
- Geen sluimerdrank ter wereld die uw oog
- Ooit weêr dien zoeten slaap verschaffen zal,
- Die gister u verkwikte.
OTHELLO.
- Ontrouw, ha! mij?
- Mij ontrouw?
JAGO.
- Generaal, niet meer alzoo.
OTHELLO.
- Ga heen! gij spandet me op de pijnbank, ga!
- Ik zweer, 't is beter grovelijk misleid,
- Dan 't half te weten.
JAGO.
- Hoe, mijn generaal?
OTHELLO.
- Wat voelde ik van hare uren sluikvermaak?
- Ik zag 't niet, dacht het niet, ik had geen leed:
- Sliep 's nachts daarop gerust, was blij en wel;
- Vond Cassioos kussen op haar lippen niet:
- Hij die, bestolen, zijn verlies niet voelt,
- Blijve onbekend, hij is dan niet beroofd.
