worden. De techniek werkt de Neo-Plastische opvatting zelfs reeds in de hand. Zoo eischte de baksteenbouw het ronde bij ruimteoverdekking, terwijl betonbouw tot de rechte overdekking voert. Ook de constructie in enkel ijzer geeft vele mogelijkheden. Zal te groote kostbaarheid het Neo-Plasticisme in de Architectuur tegen houden? De kosten wordt dan aanmerkelijk gereduceerd wanneer de voorbereiding door een speciale inrichting, boven genoemd, tot stand komt. En hoeveel wordt in Neo-Plastische Architectuur niet gespaard aan Sierkunst, Beeldhouwkunst enz. Wel is de groote kostbaarheid dezer nieuwe Architectuur ook een der redenen waarom zij voorloopig tot „het Kunstwerk“ bepaald blijft. Toch kan heel veel van het Neo-Plastisch begrip reeds in den gewonen bouw gerealiseerd worden.
Sierkunst heeft zich reeds in geavanceerde moderne Architectuur sterk gereduceerd zoodat het geen verwondering behoeft te wekken dat de Neo-Plastische haar geheel uitsluit. In deze Architectuur is de schoonheid geen „aanhangsel“ meer, maar in de Architectuur zelf. „Sierkunst“ heeft zich verdiept. Evenals de Beeldhouwkunst. Deze gaat op in de inrichting, (meubelen, enz.) Zoo worden gebruiksvoorwerpen etc. in hun elementaire vorm schoon: dus door zich-zelf. En toch zijn zij weder niets op-zich-zelf: zij maken slechts deel uit van de Architectuur, zoowel door vorm als door kleur.
In het vertrek wordt de ledige ruimte „tot bepaaldheid gesteld“ door de z. g. „meubelen“, en deze zijn weder in verband met de indeeling van het vertrek omdat het eèn tegelijk met het andere gemaakte wordt. Het plaatsen van een kast is van even groot gewicht als haar vorm en kleur, en dit alles is weer even belangrijk als het maken van het vertrek. Architect, Beeldhouwer en Schilder, in hun essentieel wezen, brengen alles gezamelijk tot stand of vereenigen zich in een persoon.
Het Neo-Plastisch begrip dat de voorwerpen van gebruik enz zich moeten oplossen in het geheel en ook
70
