Naar inhoud springen

Pagina:Van Vloten, Nederlands schilderkunst van de 14e tot de 18e eeuw (1874).pdf/131

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

onder ’t landvolk te verkeeren, van ’t welk hij stamde, hij zich daarentegen altoos even keurig op zijn kleedij als van



penseel toonde, en zich steeds liefst in fluweel hulde. Hij ontleende er den naam van fluweelen Breughel aan. In Italië genoot hij de gunst van den Cardinaal Borromeo, voor wien hij o.a. die vier keurige stukjens – een Daniël in den Leeuwenkuil, Sint Hieronymus in de woestijn, een binnenzicht in de Lievenvrouwenkerk te Antwerpen, en de vier Jaargetijden – schilderde, die de ambroziaansche boekerij te Milaan versieren. Naar Brabant teruggekeerd, werd hij in 1597 te Antwerpen als meester erkend, en twaalf jaar later tot hofschilder der Aartshertogen aangesteld[1]. Hij overleed in 1625.

    • Tot de lievelingsonderwerpen van zijn penseel behoorde het Paradijs, gelijk wij er reeds een van hem en Rubens leerden kennen; een andermaal arbeidde Hendrik van Balen daarbij met hem samen; dezelfde, met welken hij ook zijn keurige vier Jaargetijden in medaljon, van een bloemkrans omwonden
  1. Zie Pinchart, Archives II.