der latinisten; maar de stemming was niet oorlogszuchtig. Abraham zat in den katheder en morrelde met den sleutel; hij had zich in 't hoofd gehaald om de gedragslijst van de stinkdieren te willen zien.
Maar op eens weerklonken er daar buiten luide triomfkreten. Morten de Reactionnair keek om de deur en riep verschrikt tegen zijn vrienden: "Te hulp! ze hebben de rattekoning gevangen!"
Abraham viel uit den katheder; de anderen volgden; No. 1 het laatst; kleine Marius was in handen van de stinkdieren gevallen.
Kleine Marius was het troetelkind van de latinisten; hij was niet grooter dan een gemiddeld stinkdier en wou maar niet groeien; daarom werd hij altijd in bescherming genomen.
Maar vandaag hadden ze hem vergeten, terwijl hij zijn gewichtige aanteekenboekjes zocht. En toen hij nu kwam om bij zijn kameraden binnen te gaan, werd hij door dertig kleine zwarte handen bij armen en beenen gegrepen en van de deur weggetrokken; en nu tuimelde kleine Marius rond tusschen zijn vijanden, boven wie hij juist zóó ver uitstak dat men de groote vertwijfelde oogen kon zien en een paar dunne armpjes waarmee hij in de lucht schermde.
Maar ze stompten hem op zijn maag en ze trokken hem terug; ze grepen hem in het haar
