daarbij bijziende, waarom zijn lieve leerlingen hem nooit anders dan "blindedarm" noemden.
Marius spande zich in en kwam er doorheen; maar toen hij gereed was, was hij ook zoo op, dat hij bijna sliep.
Het uur ging onder schelden en lawaai voorbij en toen kwam er dus nog maar één. Dit laatste was bestemd voor latijnsche stijloefeningen. Adjunct Aalbom gaf hun een stuk uit de opgaven van Henrichsen en ging daarna op de kathederkruk zitten om wat met zijn beenen te bengelen en in de lucht te gapen.
In geen van allen was er veel meer over, wat voor een latijnsch opstel gebruikt kon worden; de meesten schreven maar zoo wat op en Marius ook,—dus dat werd wat moois!
Maar nu was dan toch eindelijk de school uit en zelfs de bleekneuzige latinisten waren van daag, omdat het Zaterdag was, een beetje levendiger toen zij den hof uitgingen.
Haring, zoete soep en pannekoeken—wat zou er lekkerder kunnen smaken? want dat was het Zaterdags menu van de heele stad.
Het klaarde werkelijk op en het werd een mooie vriezende avond met maneschijn; zoodat de 4de latijnsche klasse met de opgroeiende meisjes wandelde, terwijl de jongere kameraden in troepjes liepen en zongen en elkaar tegen de verliefde
