Pagina:Vergif.djvu/85

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd
87

"En waarom mag mevrouw dat niet? als het me vergund is dit te vragen;" procureur Kahrs richtte zich hierbij voor het eerst rechtstreeks tot Mordtmann.

"Omdat zij die een ingrijpende hervorming wenschen, nooit moeten beginnen met eenig praktisch voorstel te doen. Want onder de groote menigte die zich tegen elke hervorming verzet, is er zeker wel de een of ander die zulk een praktischen voorslag opneemt en tot een voorwerp van spot of een karikatuur verdraait,—en dan meent daarmeê de ontijdigheid van de heele hervorming bewezen te hebben."

"U zegt: meent bewezen te hebben," riep de procureur pedant; maar ik vergun mij ook te meenen dat de ontijdigheid van een hervorming voldoende is bewezen, wanneer de praktische onuitvoerbaarheid er van in confesso is."

"Ja, natuurlijk! De theorie kan heel mooi zijn—wat! maar breng die 's in praktijk! in praktijk,—jongmensch!" Dat was de blinde darm die eindelijk los kwam; hij was, zooals altijd, ziedend boos, als hij maar van iets hoorde wat naar oppositie leek.

Michal Mordtmann keek met zijn engelsche kalmte naar het verhitte gelaat van den adjunct en wendde zich daarop weer tot den procureur:

"Bij hervormingen van den aard waarvan er