Pagina:Wetboek van strafrecht Suriname.pdf/13

Artikel 50a ^[1]

1. Vatbaar voor verbeurdverklaring zijn:

a, voorwerpen die geheel of grotendeels door middel van of uit de baten van het strafbare feit zijn verkregen;

b, voorwerpen met betrekking tot welke het feit is begaan;

c, voorwerpen met behulp van welke het feit is begaan of voorbereid;

d, voorwerpen met behulp van welke de opsporing van het feit is belemmerd;

e, voorwerpen die tot het begaan van het feit zijn vervaardigd of bestemd;

f, zakelijke rechten op of persoonlijke rechten ten aanzien van de onder a tot en met e bedoelde voorwerpen

2.Voorwerpen als bedoeld in lid 1 onder a tot en met e die ten tijde van de terechtzitting niet aan de veroordeelde toebehoren kunnen alleen verbeurd worden verklaard, indien:

a, degene aan wie zij toebehoren op het moment waarop hij de voorwerpen kreeg dan wel, indien dat tijdstip later is, het moment waarop het strafbare feit begaan werd bekend was met hun verkrijging door middel van het strafbare feit of met het gebruik of de bestemming in verband daarmede, dan wel die verkrijging, dat gebruik of die bestemming redelijkerwijs had kunnen vermoeden, of

b, niet kan worden vastgesteld aan wie zij toebehoren

3. Rechten als bedoeld in lid 1 onder f, die niet aan de veroordeelde toebehoren kunnen alleen verbeurd worden verklaard, indien degene aan wie zij toebehoren op het moment waarop hij de rechten verwierf dan wel, indien dat tijdstip later is, het moment waarop het strafbare feit begaan werd bekend was met de verkrijging van de voorwerpen waarop of ten aanzien waarvan deze rechten bestaan door middel van het strafbare feit, of met het gebruik of de bestemming in verband daarmede, dan wel die verkrijging, dat gebruik of die bestemming redelijkerwijs had kunnen vermoeden.

4.Onder voorwerpen worden begrepen alle vermogensbestanddelen, zoals roerende en onroerende goederen, alsmede zakelijke en persoonlijke rechten.

5.De verbeurdverklaring van een voorwerp sluit de verbeurdverklaring van daarbij behorende rechten in, tenzij de rechter anders bepaalt.

Artikel 50b ^[2]

In de verbeurdverklaring van een voorwerp is begrepen de verpakking, tenzij de rechter het tegendeel bepaalt.

Artikel 50c ^[3]

1.Bij de verbeurdverklaring van voorwerpen kan de rechter voor het geval waarin de verbeurdverklaarde voorwerpen meer zouden opbrengen dan een in de uitspraak vastgesteld bedrag, bevelen dat het verschil wordt vergoed.

1. Ingev, bij S.B. 2002 no. 67.
2. Ingev, bij S.B. 2002 no. 67.
3. Ingev, bij S.B. 2002 no. 67.