het van zelf dat wij geen buitengewone eischen van netheid aan ons aardewerk moeten stellen, vooral niet aan goedkoope waar. Een goede afwerking is noodig, maar om goed te zijn, moet de afwerking altijd evenredig zijn aan de soort van werk. Wat wij tegenwoordig vinden in het aardewerk is een machinale afwerking, geen afwerking door een kundig werkman en deze eerste is even gemakkelijk te verkrijgen als de andere moeilijk is: de eene hangt af van het stelsel van den directeur, de andere wordt verkregen door voortdurende inspanning en moeite der mannen, die op dat oogenblik kunstenaars zijn. Ten Vierde: Wat nu de uiterlijke versiering van aardewerk betreft, het is duidelijk, dat deze nooit gedrukt mag worden; overigens zou het meer dan een uur kosten, om ook zelfs maar heel kort het beschilderen van aardewerk te bespreken; doch één stelregel kunnen wij volgen en wat er ook gebeurt als wij ons hieraan houden, dit is zeker, dat wij door hem niet te volgen den verkeerden weg opgaan: en alle nijvere kunsten hebben dien regel met elkander gemeen. Verlies uw grondstof nooit uit het oog, schilder niets op aardewerk, dan wat alleen op aardewerk geschilderd kan worden; indien gij dat toch doet, volgt daaruit, dat hoe goed teekenaar gij moogt zijn, ge in werkelijkheid niet voelt voor die kunst. Gij zult toch niet veronderstellen, dat de muurschilderingen der Grieken ook maar eenige gelijkenis vertoonden met hun beschildering van aardewerk; er zijn genoeg bewijzen van het tegendeel voorhanden. Of neem een ander voorbeeld uit de Perzische kunst; zij die er verstand van hebben, kunnen gemakkelijk van een schets voor een ontwerp zeggen, of dit gedaan was voor het beschilderen van aardewerk of voor ander werk. Ten Vijfde: Als gij deze eischen aan de pottenbakkers gesteld
