innam; ik zal niet zeggen hooger dan ze tegenwoordig bereikte, maar zeker niet minder hoog.
Ze verschillen overigens te veel in richting, dan dat een zuivere vergelijking mogelijk zou zijn.
Men versta mij echter wel. Vraagt men mij of ik aan den zoogenaamden renaissancestijl boven den landschapstijl de voorkeur geef (ik gebruik dit laatste woord duidelijkshalve, ofschoon het, gelijk ik reeds hierboven zeide, op onze tuinen slechts bij zeldzame uitzonderingen toepasselijk is) dan is mijn antwoord zonder aarzelen ontkennend. De laatste is veel beter in staat om ons tegenwoordig schoonheidsgevoel te bevredigen. Dit onderging toch, deels door veranderde levenswijze, maar inzonderheid door meerdere geestesontwikkeling, aanzienlijke wijzigingen.
Wij vragen andere indrukken, dan waarop onze voorvaderen prijs stelden; indrukken welke de coquette tuinen en parken van vroegeren tijd niet, of althans op verre na niet, in zoodanige mate konden geven, als de goed ingerichte tegenwoordige tuinen, al zijn die even goed voortbrengselen van kunst, al zijn ze bijna even vreemd aan wat men natuur noemt als de vroegere.
Al is het er ver van af dat wij het ongerept laten, wij bezigen toch het materiaal, dat de Natuur ons voor onze kunstscheppingen biedt, op zoodanige wijze, dat het althans zijn oorspronkelijk karakter ten deele behoudt, en die daar werkelijk prijs op stelt kan het—en hij doet er wijs aan—gemakkelijk zoo inrichten, dat dit karakter goed herkenbaar, in enkele gevallen zelfs volkomen ongeschonden blijft.
Uit dit oogpunt, dat voor verdere ontleding vatbaar zou zijn, beschouwd—en onze liefde voor de Natuur, uit meerdere
