De Génestet/Peinzensmoede
| ← Dogmatisme | De dichtwerken van P.A. de Génestet (1877) door P.A. de Génestet | Gij en wij → |
| Uitgegeven in Amsterdam door Gebroeders Kraay. |
CXIII.
PEINZENSMOEDE.
Daar is geen Priester
Die Hem verklaart!
In raadslen wandelt
De mensch op aard.
Die Hem verklaart!
In raadslen wandelt
De mensch op aard.
Wie ’t Licht van Heden
Ook juublend eer’,
Dit licht doet smachten
Vooral – naar meer!
Ook juublend eer’,
Dit licht doet smachten
Vooral – naar meer!
Want ach, wat nevel
Van Dwaling vlied’ –
De Zon der Kennis,
Zij schijnt hier niet.
[ 368 ]Van Dwaling vlied’ –
De Zon der Kennis,
Zij schijnt hier niet.
Mysterie — ’t leven!
Mysterie — ’t lot!
Die schepping predikt
Geen liefdrijk God.
Mysterie — ’t lot!
Die schepping predikt
Geen liefdrijk God.
Natuur — wat deert haar
Uw vreugde, uw leed?
Ze is zielloos lieflijk
En reedloos wreed!
Uw vreugde, uw leed?
Ze is zielloos lieflijk
En reedloos wreed!
En Hij die allen
Is vóórgegaan?
Liet zonder antwoord
Ons Waarom staan!
Is vóórgegaan?
Liet zonder antwoord
Ons Waarom staan!
Het eind der wijsheid
Blijkt altoos meer;
Wij weten weinig —
Te weinig, Heer!
Blijkt altoos meer;
Wij weten weinig —
Te weinig, Heer!
Maar toch, al gloeit soms
Mijn hoofd van smart —
In U, mijn Schepper,
Vertrouwt mijn hart.
Mijn hoofd van smart —
In U, mijn Schepper,
Vertrouwt mijn hart.
Niet ómdat alles
Uw Liefde ontdekt,
Maar óndanks alles
Dat twijfel wekt!
Uw Liefde ontdekt,
Maar óndanks alles
Dat twijfel wekt!
Trots ’t onverklaarbre
Dat huivren doet,
En ’t onbewijsbre
Der hoop, die ’k voed!
Dat huivren doet,
En ’t onbewijsbre
Der hoop, die ’k voed!
Trots ieder raadsel,
Het Kwaad zóó groot,
De Smart zóó schriklijk,
Trots rouw en dood....
[ 369 ]Het Kwaad zóó groot,
De Smart zóó schriklijk,
Trots rouw en dood....
Ja tóch, ik meene
Dat ik Uw hand
Wel speurde in ’t leven —
Uw Vaderland;
Dat ik Uw hand
Wel speurde in ’t leven —
Uw Vaderland;
En dat mijn ziele,
Ter stille nacht,
Uw stem wel hoorde,
Zoo teêr, zoo zacht.
Ter stille nacht,
Uw stem wel hoorde,
Zoo teêr, zoo zacht.
Na vuur en stormwind
Zweefde ook soms mij
Schoon geen Elia —
De Heer voorbij...
Zweefde ook soms mij
Schoon geen Elia —
De Heer voorbij...
Uw starrenhemel,
Hij trekt mijn oog, —
Als ’t woord des Heilgen
Mijn hart omhoog!
Hij trekt mijn oog, —
Als ’t woord des Heilgen
Mijn hart omhoog!
Ik smacht, vermoeide
Van ’s levens loop —
Mijn hope is weemoed,
Mijn weemoed hoop!
Van ’s levens loop —
Mijn hope is weemoed,
Mijn weemoed hoop!
En ’k geef mij over,
Met blind geloof,
Aan U den Vader,
Wien me niets ontroof!
Met blind geloof,
Aan U den Vader,
Wien me niets ontroof!
Daar is geen Priester
Die Hem verklaart!
Doch U zoekt niemand
Vergeefs op aard.
Die Hem verklaart!
Doch U zoekt niemand
Vergeefs op aard.
1860.