Naar inhoud springen

Gezelle/'t Vriest

Uit Wikisource
Wintermuggen Rijmsnoer om en om het jaar (1897) door Guido Gezelle

't Vriest

Op de wagens
Uitgegeven in Rousselaere door Jules de Meester.

[ 23 ]

'T VRIEST


VASTE in 't ijs staan al de beken,
  effenboords, en volgezeeuwd:
uitgeweerd twee wulgenreken,
  weg ' t is al, en witgesneeuwd,
al, dat nog mijne oogen zagen,
rechts geleên twee winterdagen.

Weg en wete ik waar mij vinden,
  batte en bane is doodgedaan;
snijden doen de snelle winden,
  't vogelvolk moet schooien gaan:
mussche en merel eten vragen,
zoekende in de doorenhagen.

Deerlijk is de zonne aan 't zinken,
  't beste van den dag is om :
't avondt, en de sterren pinken
  schielijk, in den hemelkom:
scherpe en sterke bijzen vagen
't rijspeur van den winterwagen.

Toe zijn al de deuren; dichte
  dekt de sneeuw de daken al;
heinde en verre en zie'k gezichte
  dat « goendag ! » mij bieden zal;
[ 24 ]duister wordt de lucht, en 't jagen
sneeuw-, weêrom, en vlokkenvlagen.

Nacht en Winter samenspannen,
  heere zijn ze, en baas, getween;
Vreugde is uit ons land gebannen,
  donker is 't en koud, medeen !
Wee- nu mensche en dieren klagen:
's Winters koude tanden knagen.

12/10/'96.