Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Cupidita

← Fal­si­ta d’Amo­re. Be­driegh­lijck­heyt der Lief­de

Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants (1644) door Cesare Ripa et al., vertaald door Dirck Pietersz Pers Cu­pi­di­ta. Be­geer­lijck­heydt, p. 31

Prin­ci­pio. Be­gin →

Uitgegeven in Amstelredam door Dirck Pietersz Pers.

[ 31 ]

Cupidita. Begeerlijckheydt.

EEn naeckte vrouwe die de oogen zijn verbonden, met vleugels aen de ſchouderen.
 Begeerlijckheyt is een luſt buyten de behoorlijcke maete, die de reden ons leert: want de verbonden oogen zijn een teycken datſe haer niet behelpt mette oogen des verſtands. Waer over Lucretius ſeght,

De Menſchen, door begeerten blint,
Doen dingen ſott en onbeſint,
Die ’t valſche voor ’t waerachtigh mint.

 De vleugels betoonen de ſnelligheydt, waer mede zy u achter-volght, te weten, datſe onder de gedaente van ’t goede en behaeghlijcke, vertoont wort.
 Naeckt wortſe gemaeckt, om datſe met ſeer groote lichtigheydt haer weſen ontdeckt.