Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Falsita d’Amore

← In­gan­no. Be­drogh

Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants (1644) door Cesare Ripa et al., vertaald door Dirck Pietersz Pers Fal­si­ta d’Amo­re. Be­driegh­lijck­heyt der Lief­de, p. 31

Cu­pi­di­ta. Be­geer­lijck­heydt →

Uitgegeven in Amstelredam door Dirck Pietersz Pers.

[ 31 ]

Falsita d’Amore. Bedrieghlijckheyt der Liefde.

EEn vrouwe die ſeer prachtigh en hoovaerdigh gekleet is, houdende in de handen een Meer-minne, die in den ſpiegel ſiet.
 De valſche Minnaer, hout onder de ſoetigheyt van een luchtige ſchijn, en onder de lieflijckheyt van gemaeckte woorden, de bedrieghlijckheyt, en de ſeer miſmaeckte deelen van ſijn quade gedachten, verborgen: ’t welck door de voeten, en door de uyterſte deelen, gelijck wy elders geſeyt hebben, wort te kennen gegeven, en daerom ſchilderen de Oude de Meerminne, in deſen ſin.
 De ſpiegel is een oprecht beeldt van valſcheyt, want alhoewel het ſchijnt, dat in deſe ſpiegel alle dingen zijn dieder worden voorgeſtelt, ſoo is ’t doch maer een gelijckniſſe, die in der daed geen weſentlijckheydt heeft: dan wat ſich vertoont aen de ſlincker ſyde, dat ſal ſtaen aen de rechter; En dit is al ’t geene dat deſe naeme van valſheyt mede brenght, gelijck Pierius ſeer wel verhaelt.