Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Inganno (4)

← In­gan­no. Be­drogh, Valsch­eyt

Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants (1644) door Cesare Ripa et al., vertaald door Dirck Pietersz Pers In­gan­no. Be­drogh, p. 31

Fal­si­ta d’Amo­re. Be­driegh­lijck­heyt der Lief­de →

Uitgegeven in Amstelredam door Dirck Pietersz Pers.

[ 31 ]

Inganno. Bedrogh.

EEn man in ’t geel gekleed, houdende in ſijn rechter hand verſcheyden angels, en in ſijn ſlincker hand een bondelken met bloemen, waer uyt een ſlange komt kruypen.
 Hy wort geſchildert met de angels in de hand, gelijck die gene zijn, die onder het aes, den angel bedecken, en alſoo ſteecken, treckende aldus den roof al quetſende tot haer: alſoo doet oock de Bedrieger, die de gemoederen der eenvoudige verleydt, waer het hem gelieft, en doet die reuckloos van boven neer ſtorten en den hals breecken. Waer over Horatius ſinght:

Het viſchjen ſchiet dan ſchielijck toe,
Nae een bedeckte angelroe.

 De bondel bloemen, waer uyt een ſlange ſpringht, bediet de gemaeckte reuck van de oprechtigheyt, daer uyt dan voortkomt het valſche venijn van de ſchadelijcke werckingen.