Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Furto (1)

← Poe­ma Sa­ti­ri­co. Schemp­dicht

Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants (1644) door Cesare Ripa et al., vertaald door Dirck Pietersz Pers Fur­to. Die­ve­rye, p. 90

Fur­to. Die­ve­rye →

Uitgegeven in Amstelredam door Dirck Pietersz Pers.

[ 90 ]

Furto. Dieverye.

EEn bleeck Ionghman, gekleet met een Wolfs vel, mette armen en beenen naeckt, en mette voeten gevleugelt, en dat in de middernacht, houdende in de ſlincker hand een beurſſe, en in de rechter een Mes met een haeck of breeck-yser, en een dieve ſlonſe: hy ſal haeſe-ooren hebben, en ſijn weſen ſal ſeer nau toeluyſtrende en opmerckende zijn.
 Iongh is de Dief gemaeckt, om de onbedachtheyt en onvoorſichtigheyt, die den jonge luyden meeſt eygen is, uyt te drucken, doch allermeeſt der geener die ſich totte Gauw-dieverye begeven, daer zy nochtans daegelijx; de ongeluckige uytkomſten van haere Broerkens, die op de Gauw-dieverye uytgaen, ſien, en die ſich niet beteren, ten zy die op ’t laeſte in den baſt, of door een kenpen venſter komen te ſien.
 De bleeckheyt van ’t geſicht en de ooren van den Haes, betoonen het geduerigh vermoeden en de geſtaedige vreeſe, waer in de Dief leeft, vreeſende altijd ontdeckt te zijn, en daerom vliet en haet hy het licht, weſende een vriend van de nacht, die een gunſtige medegeſellinne van haere oneerlijcke wercken is.
 Met een Wolfs vel is hy gekleet, want de Wolf leeft alleen van anderer luyden goederen, en van den roof, gelijck de Dief, diewelcke door ſijn lichthoofdigheyt en met dieſelve gedachten gelooft, dat hy tot ſijn voornemen ſal geraecken.
 Het dieveſlonsjen, breeckyſer, en het beurſe ſnyers Mes, hebben geene uytlegginge van noode.
 De bloote armen en knyen bedieden de gauwigheyt, en de vleugels aen de voeten, de ſnelligheyt, die de Dief met groote naerſtigheyt ter hand neemt, uyt vreeſe van de verdiende ſtraffe.