Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Speranza (1)

← Su­bli­mi­ta del­la Glo­ria. Hoog­heyt van Eere

‘Spe­ran­za. Ho­pe’ door Ce­sa­re Ri­pa

Spe­ran­za. Ho­pe →

Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 205. Publiek domein.

[ 205 ]

Speranza. Hope.

EEn Maeghdeken in ’t groen gekleet, met een bloemekrans, houdende een Cupido in den arm, dien zy haer eygen borſten te ſuygen geeft.
De bloemekrans om reeden, die in de Medaglie van Claudius van de Lely is geſeyt, bediet de Hope, om dat wy de bloemen ſiende geopent, de aenſtaende vrucht verwachten.
De Cupido die de borſten ſuyght, is een teycken waer door vertoont wert, dat de Hope een waerachtigh voedſel van de Liefde is, en waer de Hope ontbreeckt daer verdwijnt de Liefde in aller haeſt, want om dat zy is een ontſtellende quellinge van ’t verlangen, om de beminde ſaecke te genieten, ſoo iſſer geen twijfel aen, of zy kan niet ſonder de liefde, noch de liefde kan ſonder de Hope beſtandigh zijn. En gelijck men nimmermeer nae ’t quaed ſal verlangen dat een Menſch heeft, ſoo hoopt hy altijt nae ’t goede, te weten van een Man, die wel nae de Natuyre en nae de reeden leeft: En gelijck het goede lichtlijck is te kennen, ſo beweegt het oock den Menſch lichtlijck om ’t ſelve te beminnen, te hopen, te beſitten en ſich daer in te verblijden. Waer over Auguſtinus over den 104 Pſalm ſeyt, dat de Liefde ſonder de Hope niet kan komen tot het wit van haere begeerte.