Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Virtu Heroica (4)

Uit Wikisource
Vir­tu He­roi­ca. Hel­di­sche Deughd. nae de Me­dag­lie van Ma­xi­mi­nu Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants (1644) door Cesare Ripa et al., vertaald door Dirck Pietersz Pers

Vir­tu He­roi­ca. nae de Me­dag­lie van Ge­ta, p. 86

Vir­tu del’ Ani­mo e del Cor­po. Kracht of Deughd aen li­chaem en ge­moed. […]
Uitgegeven in Amstelredam door Dirck Pietersz Pers.
[ 86 ]

Virtu Heroica. nae de Medaglie van Geta.

VOor de Heldiſche Deughd wort Hercules vertoont, die de rechter hand om hoogh hout, om een Draeck te dooden, die ſich rontom eenen appelboom ſlingert, en aen de ſlincker arm heeft hy een Leeuwen huyd geſlagen.
 Dit ſelve bediet dat Hercules, te weeten door de Deughd, ſijne begeerlijckheyt hadde gematight, nemende den Draeck voor de begeerlijcke genegentheyt van de welluſt des vleeſches.
 De roof van den Leeuw, bediet in Hercules de eedelheyt en dapperheyt van ’t gemoed.
 De kodſe is de Reeden, die de Hertztochten beſtiert en temt, want deſe Deughd is van grooter voortreflijckheyt in Hercules. Waer over oock deſe kodſe hem van een vaſt en ſterck hout gegeven is, te weeten van Eycken, ’t welck een teycken is van vaſtigheyt en ſterckheyt.
 De kodſe wort vol quaſten verſiert, door de ſwaerigheyt die van alle ſyden die geene ontmoet en voorvalt, die de Deughd volgen en ſoecken. En daerom worter geſeyt, dat Hercules noch een Iongelingh zijnde, ſich in eenſaemheyt beyond, alwaer hy by ſich overleyde wat maniere van wegen hy ſoude ingaen, of die van de Deughd of van de Welluſten: en ’t ſelve ſeer wel hebbende overgeleyt, verkoos hy den wegh van de Deughd, alhoewel dieſelve hart en van grooter ſwaerigheyt was.