Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Virtu Insuperabile

← Vir­tu del’ Ani­mo e del Cor­po. Kracht of Deughd aen li­chaem en ge­moed. […]

Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants (1644) door Cesare Ripa et al., vertaald door Dirck Pietersz Pers Vir­tu In­su­pe­ra­bi­le. On­ver­win­ne­lij­cke Deughd of Sterck­heyd, p. 86-87

At­tio­ne Vir­tuo­sa. Deughd­lijck Be­staen →

Uitgegeven in Amstelredam door Dirck Pietersz Pers.

[ 86 ]

Virtu Insuperabile. Onverwinnelijcke Deughd of Sterckheyd.

EEn Vrouwe bedeckt met een ſchoone Wapenruſtinge, houdende in de ſlincker hand een Spieſſe, en in de ſlincker arm een Schild, waer in een Eyckenboom gemaelt is, op den Helm ſalſe een Lauwertack hebben, die wel van den blixem gedreyght, maer niet is te neder geſlagen, met dit opschrift: Nec sorte nec fato, dat is, noch by geval noch door nooddwangh.
 De Deughd als een Krijgs-Heldinne, die geſtadigh mette ſonden kampt, wort gewapent afgemaelt, en oock met den blixem, die, gelijck Plinius ſeght, met al haer macht, den Lauwer niet kan quetſen, gelijck oock de Deughd, met geene ſlinxe toevallen, kan worden beſchaedight. [ 87 ]
 De Eycke die in ’t Schild is gemaelt, bediet niet anders, dan dat de Deughd vaſt en beſtandigh is, gelijck deſe boom, diewelcke diepe wortels, en breede blaeders en tacken heeft, en hoe die meer behouwen wort, ſoo veel te ſtercker wortſe, en hoe die meer geſolt en geſlagen wort, ſoo veel te meer waſtſe en ſpreyt haere tacken en bladers uyt: daerom wortſe by de Deughd geleken, die ſich voornaemelijck in aenvechtingen en ſwaerigheden ontdeckt en ſien laet.
 Men kander oock wel ter ſyden een yſer Vercken maecken, ’t welck geen andere toeruſtinge doet om ſijn leven te beſchermen, als ſich ſelve in te trecken, en ſich alſoo te beſchermen: van gelijcken wort oock de Deughd, door haer ſelve, beſchermt, op haer ſelve vertrouwende, om alle ſlinxe voorvallen en gewelt ſnellijck te overwinnen. Hier op ſpeelde oock Horatius, ſeggende, datmen ſich moſt, door ſijn eygen Deughd, beſchermen.