Pagina:Herman Gorter, Verzen (1890).pdf/55

Lentelicht is nu gekomen,
eindelijk is het gekomen,
o laten we toch lachen
lachen zoo licht als dagen,
want hij is er, hij is
en gij onz' droefenis
val toch in tintellichttranen
als bleeke vallende manen
stil in de lichternis.

Wij voelen als twee
hooge, op stengel verhoogde lenterood-bloemen
midden in de lichtzee —
de lente is gekomen.

---