Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Crapula (1)

← Ar­chi­tet­tu­ra Mi­li­ta­re. Krijghs Bouw­konst

Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants (1644) door Cesare Ripa et al., vertaald door Dirck Pietersz Pers Cra­pu­la. Bras­se­rie, p. 71

Cra­pu­la. Bras­se­rie →

Uitgegeven in Amstelredam door Dirck Pietersz Pers.

[ 71 ]

Crapula. Braſſerie.

EEn vette, lelijcke en qualijck gekleede Vrouwe, mette mage geheel bloot, hebbende ’t hoofd totte oogen toe verbonden, houdende in de hand een Leeuwskop, die metten muyle open ſtaet, ter aerden ſullen eenige doode Vogels leggen, als mede paſteyen en andere dingen.
 Zy wort lelijck gemaelt, om dat de Braſſerie de gedachten der Menſchen verwijft en t’onder hout, beſorgende alleen wat de ſmullerye en de keucken aengaet.
 Armlijck wortſe gekleet, om te vertoonen dat de Braſſers meeſtendeels menſchen zijn, die alle nettigheyt verachten, en alleen paſſen op de vette keucken, en om ’t buyckjen te vullen, zijnde daer over beroyt van deughd, ſtreckende haere gedachten niet verder als nae deſe ſmullerye.
 De bloote mage vertoont, dat de Braſſer van een geſonde aert moet zijn, om alle veranderinge van ſpijſe te verteeren. En daerom is hem ’t hoofd verbonden, alwaer de dampen opſtijgen en ’t hoofd beſwaeren.
 De vettigheyt is een werckinge, die door de Braſſerie wort veroorſaeckt, en die niet om eenige moeylijckheyt denckt, waer door het aengeſicht mager wort.
 De Leeuwskop is een oud beeld van de Braſſerie, want dit dier vult ſich ſoo overvloedigh op, dattet daer nae wel drie dagen kan vaſten, en door ſijn quade verduwinge, ſoo ſtinckt hem den aſem altijd, gelijck Pierius verhaelt.
 De doode vogelen en pasteyen, &c. worden genomen voor dingen, waer in ſich de Braſſer vermaeckt.