Apocriefe boeken/Tobía 10

Tobía 10
Auteur	Anoniem
Genre(s)	Religie
Brontaal	Nederlands
Datering	1906
Vertaler	Adolf Visscher (1686-1746)
Bron	Anoniem (1906) De apocriefe boeken [...], [Amsterdam]: Nederlandsch Bijbelgenootschap, pp. 38-39. Zie Bestand:De apocriefe boeken p 038.jpg en Bestand:De apocriefe boeken p 039.jpg.
Auteursrecht	Publiek domein

Het boek van Tobía Hoofdstuk 1 · Hoofdstuk 2 · Hoofdstuk 3 · Hoofdstuk 4 · Hoofdstuk 5 · Hoofdstuk 6 · Hoofdstuk 7 · Hoofdstuk 8 · Hoofdstuk 9 · Hoofdstuk 10 · Hoofdstuk 11 · Hoofdstuk 12 · Hoofdstuk 13 · Hoofdstuk 14 [38] [...] HOOFDSTUK 10. De jonge Tobía keert tot zijn bezorgde ouders terug.
	MAAR toen de jonge Tobía wegens zijne bruiloft lang uitbleef, begon de
	oude Tobía, zijn vader, bekommerd te worden, zeggende: Waarom mag
	toch mijn zoon zoolang uitblijven en wat mag hem toch ophouden?
2	Misschien is Gabael gestorven, en wil niemand hem het geld wedergeven.
3	En Tobía en zijne huisvrouw Anna werden zeer treurig en weenden
[39]
	beiden, omdat hun zoon op den bestemden tijd niet weder tehuiskwam.
4	En zijn moeder weende en wilde zich niet laten troosten en sprak: Ach
	mijn zoon, ach mijn zoon, waarom hebben wij u op reis laten gaan,
	onze eenige vreugd, onze eenige troost in onzen ouderdom, de wellust
5	onzer oogen en de hoop onzer nakomelingschap! Wij hadden schats
6	genoeg gehad, al hadden wij u niet laten weggaan. En Tobía sprak
	tot haar: Zwijg en wees tevreden; onzen zoon gaat het (zoo God wil)
7	wèl, hij heeft een getrouwen medgezel. Maar zij wilde zich niet laten
	troosten en liep alle dagen uit en zeg op alle wegen, waar hij vandaan
	moest komen, of zij hem ergens gewaarwerd.
8	En Raguel sprak tot zijnen schoonzoon Tobía: Blijf bij ons, ik zal een
	bode zenden tot Tobía, uwen vader, en hem laten weten, dat het u
9	welgaat. En Tobía sprak: Ik weet, dat mijn vader en mijne moeder nu
	al de dagen en uren tellen, en om mijnentwil zeer bekommerd zijn.
10	En toen Raguel met vele woorden Tobía bad en hij het geenszins wilde
	toestaan, beval hij hem Sara aan, en gaf hem de helft van al zijne
	goederen, aan knechten, dienstmaagden, vee, kameelen en runderen, en
11	veel geld; en hij liet hem gezond en vroolijk vertrekken, en sprak: De
	heilige Engel des Heeren zij bij u op den weg en brenge u gezond
	weder tehuis, dat gij uwe ouders gezond vinden moogt; en God geve,
12	dat mijne oogen uwe kinderen mogen zien eer ik sterf. En de ouders
13	namen de dochter en kusten haar en lieten ze gaan; en zij vermaanden
	haar, dat zij toch haars mans ouders zou eeren als haar eigen ouders
	haren man liefhouden, het huisgezin naarstig besturen en zich zedig
	gedragen.