Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Speranze Fallace
| ← Speranze delle Fatiche. Hope van den Arbeyd | ‘Speranze Fallace. Hope die valsch is’ door Cesare Ripa | Superbia. Hovaerdye → |
| Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 206-207. Publiek domein. |
Speranze Fallace. Hope die valſch is.
EEn groot Maeghdeken, wiens hayren zijn ten Hemel gerecht, met bloote borſten, en een oogh in ’t voorhoofd, en twee groote vleugels aen de ſchouderen, houdende in de rechter hand een Wolxken, in de ſlincker een Vleermuys en een Kauworde.
Iongh wortſe gemaelt, want gelijck dees Ouder ongeſtadigh is, alſoo ſlabackt oock deſe Hope, als hopende ſonder grond, op dingen die buyten de Reeden en behoorlijckheyt gaen.
Een oogh heeftſe alleen, om dat een Menſch aen wien ’t licht van de Werldſche dingen ontbreeckt, hebbende oock geen ander vertrouwen, of eenigh ander licht dat van ’t Gelove of Godsdienſt herkomt, ’t welck nochtans het oprechte tafereel is, in de ſchipbrekinge van de vervallende Hope, ſoo verlieſt zy het licht terſtont en wanhoopt.
Met ſeer groote vleugels wordtſe gemaeckt, om dat onder haere ſchaduwe veel volx ſchuylt, want de menichte der Sotten is ſeer groot.
Het Wolxken vertoont, dat deſe ſnellijck door den Wind wort verdreven, en ſonder dat het de Menſch weet, vervlieght en verdwijnt het.
By de Werreldſche Hope wort oock de Vleermuys vergeleken, die welcke meeſtendeel in ’t duyſter vlieght, hebbende geen glants van ’t licht, ’t welck is Jeſus Chriſtus onſe Heere, noch de gunſte van ſijne genaede, Hierom wortſe mette Vleermuys
[ 207 ]afgemaelt, en daerom ſeytmen dat deſe Hope deſe naevolgers heeft, als logens, droomen, valſche wercken en logenachtige giſſingen.
Mette naeckte borſten wortſe gemaelt, wantſe voeden een yder vrywilligh met haer melck.
De Koeworde die in korte tijd ſeer waſt en ſich verheft, maer in der haeſt ter aerden valt en verdort, vertoont dat deſe Hope, die qualijck gegrondet is, hoe hooger men dieſelve ſiet opſtijgen, dies te eerder ſtaetſe in gevaer van te niet te gaen, en in roock te verdwijnen.