Der Naturen Bloeme/Twaalfde Boek

Uit Wikisource
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Der Naturen Bloeme
Eerste Boek · Tweede Boek (1) · Tweede Boek (2) · Derde Boek (1) · Derde Boek (2) · Vierde Boek · Vijfde Boek · Zesde Boek
Zevende Boek · Achtste Boek · Negende Boek · Tiende Boek · Elfde Boek · Twaalfde Boek · Dertiende Boek


Der Naturen Bloeme .xii. - van dieren steenen


Hort nu vort te desen stonde

wat crachte dat hebben die stene,

ende voren die tale int ghemene.


Ghemenelike sijn best de stene

die ons comen groot ende clene

bi der rivieren neder te waren

uten paradise ghevaren.


Stene die comen van Orient,

niemen ne twifels, die men vroet kent,

sine sijn van groter macht

ende oec over best gheacht.


Want men siet an den seil steen,

dies n'ombeert scipman negheen,

hoe hi die leetsterre wijst;

nochtan es hi over ondiere gheprijst.

Mar bi redenen ne can men niet

gheproeven die cracht die men siet

wanen so comen mach, iet lichte,

sonder bi ons Heren ghifte.


Nu salicse u bi namen nomen

also alsi in ordinen comen.

Na d'ordine van a b c,

also vort no min no mee.


Amesticus die ic erst sette

es ghelijc der violetten,

ende dar men vint so ghedaen

es de beste sonder waen.


Some amatisten sijn

ghevarwet na roden wijn

metten watre verkeert.

In Etyopen, als men ons lerd,

vintmense, ende in Indi,

ende in Germania hier bi,

mar die ne sijn no bore diere,

no oec van sconre maniere,

enter werden heveti min.

Die cracht die hi hevet in

dats dat hi dronkenscap verdrijft,

alsmen ons lert ende scrijft.


Achates es i. dier steen,

swart vint men menghen een

dar wit adren in gaen.


Oec segmen ons sonder waen

dat hi in hevet figuren

ghewassen bi gherechter naturen,

als die hystorien doen verstaen

dat coninc Purus, sonder waen,

die wilen street jeghen de Romeine,

.i. acathes hadde, so reine

datter in stont properlike

.ix. instrumente der musike,

in midden Appollo

metter harpen sittende so.

Dit ne makede leec no clerc

mar dit was der naturen werc.


Dese steen verdrivet venijn,

den draghere doet hi starc sijn,

ende ghevet gheluc ter cure

in meneghe sware avonture,

ende maectene wert ende lief.

Ende wert den darst, segt die brief,

ende maect den ogen clar.

Houdemen den viere nar,

riecti soete, als wi lesen.


Eneas hadde desen

doe van Troien vloe die man,

die meneghe sware noot verwan.

Alabaustus, wi lesen dit,

es .i. steen van varwen wit

dar men vate of maket goet,

dar men diere specie in doet,

want niet lichte in langhe stont

ne wertter in specie onghesont.


Omtrent Damas ende Teben mede

vintmense van groter withede,

mar die beste comt van Endi.

Men segt die steen es seghe vri,

ende hi vriescap bejaghet

den ghenen diene over hem draghet.


In dit vat brochte Magdalene

diere specie ende rene,

dar soe Jesumme salvede mede,

dar hi at ter selver stede.


Adamas dats .i. steen

die ghevarwet es in tween.

Ende adamas vint men dat si

in dal ende van Endi,

die vintmen dar inden dale

onder rotsen van finen kerstale,

ende es na den kerstale clar.


Mar .i. deel ghevarwet dar nar

datmen ghevilt yser siet.

Desen machmen breken niet

met viere, no met slane ghene,

sonder met bux bloede allene,

warem rinnende uter wonden,

dar mede scorti te selver stonden


Met sinen splenteren gheset in stale

snidemen ende gravert wale

die archste steen die men vint.


Dese n'es mere niet entwint

dan men die haselnote weet,

sulc man es diene diamas heet.

Men segt dat hi gratie ghevet

hem diene over hem hevet,

up dat men dor vrienscap gaf;

ander ne dieti niet .i. caf,

no ne diet hine si al so bejagt.


Hi es te beter, alsmen ghewagt,

eist datmen staen doet in stale,

els dat vingherlijn altemale

van goude sij ghemaket al rene,

dor die ere van den stene.


Men vindet .i. andren dyamas theant

tote Arabien in dat lant,

ende in de zee mede, als men segt,

die in die ze van Cypers legt,

ende in die ysermine die is

in Grieken bi Philippis,

ende dien hetemen seil steen.

Dien sone mach over een

die schipman ombeeren niet,

want alsi die leetsterre nie siet

wijst hem die steen de leetsterre,

anders bleven si in werre.

Bi dien dat hem die steen lert

wetensi war si sijn bekert.


Dese steen es, horic lien,

nutte ter toverien.

Hi ghevet hem cracht ende bejaghet

jeghen sinen viant, diene draghet.

Hi verstect drome die idel sijn

ende hi openbart venijn,

want men segt dat hi sweet

als hi enech venijn bi hem weet.


Die metten viant es beten

es hi nuttelic wilmen weten.

Ter luchter hant, horic ghewaghen,

dat hi wille sijn ghedraghen.


Albesten dats over een

in Archadia .i. steen,

als yser roest ghedaen.

Ontsteken machmen sonder waen,

mar nemmermer in ghere maniere

sone werti gheblust van viere.

Dit segghen ons mesters al bloot,

mar dits wonder alte groot.

Amantos, men vindet wale,

es .i. der steene orientale

ende es als aluun ghedaen.


.i. sidin cleet bestrikemen saen

met desen, so dat sine maniere

blijft onghequets van den viere,

ende werdet clar inder ghebare

als oft scone ghewasscen ware.


Goet es jeghen sorterie

ende jeghen alrande toverie.


Alectorius es over een

dat wi nomen capoensteen,

alse ghi moghet doen ondersouc

hier voren in der vogle boec;

van der groter van .i. bone,

ghedaen na den kerstale scone,

anders dan hi donkere es.


Diene inden mont draghet, sijd ghewes,

hine laet em ghenen darst gaen an;

dus provemen of hi vrai es dan.


In wighe es hi seghenti sere,

ende bejaghet pais ende here.

Sinen draghere maecti wijs,

ende meest vrouwen, die mespris

van haren mannen moeten ghedoghen,

doet hi den mannen vrienscap toghen.


Als du're vordeel an wils jaghen

moetstune inden mont draghen.


Absintus die es swart ghedaen,

dar witte aderen dore gaen,

van sire groter harde swar.


Makemene int vier heet, dats waer,

.vii. daghe bliveti heet.

Hem es hi goet die ghereet

ter jucht sijn ende so sere riesen

dat si die lede verliesen.


Alabandina es ghenant

also, vant mense in .i. lant

ende hetet Alabandina,

men vintse int lant van Asia.


Diere ende scone utermaten,

en deel ghelikende den ghernate,

noch bet ghelikende den rubine.

So verhuegt 't herte sine

diese nerenstelike ane siet,

dits datmer an te prisene pliet.


Andromanda es na selver ghedaen,

en vircante steen sonder waen,

hart ghelijc den adamant.


In de Rode Ze lesic dat menne vant;

dese socht des menscen moet

die alte male scijnt verwoet.

Dartoe es hi were groot

jeghen der luxurien noot.



Berillus es .i. steen openbare,

clar als oft zewater ware,

mar de beste sonder waen

es na clar olie ghedaen

ende binnen onbesmet.

Want someghen berillen let

adren binnen in der ghebare,

als oft inder ghelike van .i. hare.


Dar hi es als .i. appel ront,

ghenet int water dar ter stont,

ende die sonne der duere schine,

doeti sonder andre pine

doden colen vier ontfaen,

ende andren dinghen sonder waen

die droghe sijn, ende van lichter naturen.

Oec segmen in der scrifturen

dat quinancie ghenesen can,

ende met wrivene drivet den wan,

es hi wassende ant lijf.

Hi maket tusschen man of wijf

vrienscep, si si an onvrede.


Hi ghevet vele wardicheden.

Sieken oghen es hi niet quaet

alsemenne int water dwaet.

Sijn water dar hi in es ghedweghen

es goet dien versiekens pleghen,

sieker leveren es hi goet.

Seghevri es hi ende wel ghemoet.

Neghenderhande machmene vinden,

de beste comen ons van Inden.


Borax dats der padden steen,

van .iii. manieren of van .ii.

.i. deel sprakic van der vormen

in den bouc van den wormen.


Some sijnsi wit ende some bruun,

de witten comen selden int commun

mar het es de beste te voren.

Want die witte, als wi't horen,

hevet .i. mensce in enech quaet,

ende hi dien steen ontfaet

ende swelghet in gheel,

hine laet nieweren .i. deel

in den darem, hi ne gaet dure,

ende purgert die nature

ende comt beneden uut,

onghescadet sire virtuut.


Enen andren swarten met .i. oghe

sietmen somwilen toghe,

want hi es sonder medicine.

In Walsch hetemenne crapandine.


Carbonculus dats .i. steen

die ghelike hevet negheen,

die selsenste die men vint

dar men die wareit of kint,

dat hi hevet alre stene macht.

Hi maket den dach in den nacht;

daghes es hi cole root,

nachts heveti clareit groot.


In Libien in Traghediten

vindemen, seghemen de viten,

drierhande sine maniere:

De rechte gheliken den viere.

Kubit mach die andre sijn,

dien hetewi met ons rubijn,

hijs root mar niet so recht

dat hi maket int donkere lecht.


Balandrus es d'andre maniere;

hi n'es niet root ghelijc den viere

of donker violettin root,

doch es sine werdicheit so groot

dat warder is sine maniere

dan van den jaspise of van den sophiere.


Calcedonius es .i. steen,

dicke ghewarwet over een

tusscen den blawen enten claren.


Es hi dorgaende te waren

ende menne draghet, alsic vant,

eist anden hals of ande hant,

hi doet dicke verwinnen

plait in ghedinghe sonderlinghe,

ende hi tempert sere mede

hitte die comt van den rede.

Drierhande vintmen desen,

also als wi bescreven lesen.


Corallus es .i. steen al root;

van hem vindewi al bloot

dat het cruud si langhe stont

ende wast up der zee gront,

ende alsment in die lucht brinct ut,

so ontfaet des steens virtut.


Omtren Sardangen in de ze

vint ment, ende nieweren me.

Lanc vint men dese stene

halfs voets, ende langher neghene.

Jeghen blexeme ende tempest

es dese steen goet vervrest.


Dies plaghen d'ouderinghe dicken

dat si braken corael te sticken,

ende worpent up 't felt metten sade,

jeghen des weders onghenade;

ende an olive bome hinghen sijd

ende al omme des haghelstrijt.


Quade gheeste scuent al,

hi es goet jeghen menech mesval.

Ghesont es hi den latame

jegen diere fleume mesquame.


Crisoprassus es .i. steen

van .ii. varewen over een.

Alse porreide sap groene,

met spotkine van sulken doene,

als oft gout dropeline waren.


Selden vindemene te waren,

allene te werder so es hi.

Allene comti van Endi.

Den ogen es hi sere goet,

alsmen ons te verstane doet.


Celidonius, als men segt,

es die inde swalewe legt.

Lelic es hi, ende niet dor hart,

sulc es root ende sulc es swart.

Swalewe jonghe, die hebben inne,

leric dat men dus bekinne:

die bec jeghen bec sitten in een,

die hebben inne desen steen.


Die rode es goet te draghen ane

hem die plegt ter niewer mane

quade gheeste te hebne inne.

Ende hem die wert oec buten sinne

ende die langhet quale dragt,

so draghene, als men hir ghewaecht,

in .i. linijn cleet ghewonden

ter luchter hant ter selver stonde.


Alsmen oec den swarten vint,

eist mede nuttelic dat men bint

in een cledekin. Ende die es ghoet

hem die copmanscepe doet,

ende botscap draghen in verren lande.

Gramscap sochti tehanden.


Met watre ghedweghen, dats war,

maket donkere oghen clar.

In .i. brun root cledekin

so willi ghedreghen sijn,

soe es hi goet jeghen den rede

ende jeghen quade humuren mede.


Calcofanus hevet swarte ghedane;

hevetene .i. suver man ane,

hi doet wel singhen, ende clare mede,

want hi verjaget die heeshede.


Alsemerre met isere ane slaet:

soete ludekin van hem gaet.


Cornelius, die corangeline,

pleghen donker root te sine

ghelijc joft ghesneden vlesch ware.

Gramscap benemet hi openbare.

Bloet dat uter nese rinnet

ofte ute wonden, als ment kinnet,

slutet dese steen met sire macht.

Meest nochtan hevet hi de cracht

vrouwen te helpene in hare moien

weltijt dat si van bloede vloien.


In desen steen vindemen figuren

ghegravert, dar de scrifturen

hier na af spreken wonder ende wel,

doe hem de kinder van Israel

wilen quamen in de wostine,

dar si in dogheden menege pine.


Crisoletus es sonder waen

na groene zee water gedaen,

glettende der na, na gouts maniere,

ende sparkende ghilijc den viere.

Eist datmenne in goude draghet,

hi verdrivet ende verjaghet

den lieden uter herten vaer,

die ne weten wat no waer.


Eist dat merre dore maket .i. gat

ende man danne doe in dat

haer, dat up des esels assele staet,

hi verjaghet der duvele baraet.

Dese wil sijn ter luchter side

ghedraghen vro ende betide.

Die copmanne diene ons vercopen

die bringhene van Ethiopen.


Cristallus, segmen over een,

es van ouden ise worden steen.

Mar dar jeghen spreket Solijn,

ende seghet dat kerstale sijn

al daer noint ne vroes ijs.


Si segghen, die hier af sijn wijs:

wrivemen desen steen te sticken

ende menne gheve drinken dicken

vrouwen dien dien melc verdroget,

dat hi sine macht an soghe toghet.

Oec es hi sieken oghen goet

want hise wel ghenesen doet.


Crisoletus in sinen doene

geliket goude ofte latoene;

scone es hi in de morgenstont.


Boeke maken ons cont

dat dese steen draghet de were

jeghen de sware vorhovet swere,

ende ogen can gesont maken

die siec sijn van couden saken.

Die oec hevet den rede

dragene in die hant hem mede,

want hi ditte verdrivet.

Eist dat menne te pulvre wrivet,

hi geneset scorf ende seer.


Sulken vindemen meer

ghevarewet, diet fier ontsiet,

entie die heete vlamme vliet.

Dien vindemen goet in allen steden

tieghen swellinge van leden.

Ende hi verdrivet die wanne

dieden menschen wassen nochtanne.


Cerauneus dats over een

diemen heetet den donresteen,

want hi vallet metter blexemen neder.


So soekemenne vort ende weder,

mar alleenlike in Alemaiengen

vindemenne, ende int lant van Spaenien.

Den Duutschen van rooden doene,

entien van Spaenien vindemen groene.

Hart es hi ende menne canne niet wale

ghewinnen met isere, no met stale.


Men seghet: waer dat es dese steen

datter donre ne scadet gheen.

Meesters segghen hier af mee:

es onghewederte upt lant joft in de ze

dat dese steen van alre pine

es sonderlanghe medicine.


Dracontides, dats ware sake,

es .i. steen, comet uten drake.

Hi n'es weder scoone no goet,

het ne si dat mennem levende ute doet.


Dat ne doemen niet met cleenen doene:

Liede die stout sijn ende coene

merken dat hol vanden drake,

ende alsi slapet doen si de sake

dat si hem 't hovet breken schiere

ende werpen ute de gemme diere.


Men seghet dese gemme fijn

nuttelic wesen jeghen venijn,

ende dar toe hare maniere

nuttelic jeghen ghevenijnde diere.


Desen steen, dat weetmen wale,

minnen coninghe orientale,

ende hebber in ghenoechte groot.

Si sijn claer ende blakende root.


Dyonisia, dats bekent,

es .i. bruun steen van Orient,

met witten dropen dorsaiet dicken.

Eist datmen desen wrive te sticken

in watre, hi rieket alse wijn.


Nochtan es die nature sijn

dat hi dronkenscap verdrivet,

dits wonder dat men van hem scrivet.


Diadochos es sonder waen

een steen na den beril ghedaen.

Alsemen werpet int water desen,

sonder manen ende belesen

sietman daer thant figuren,

swart van duveliker naturen,

also datmen hem antword

die hem iet wil vraghen vort.


Mar comet dese cleene jof groot

an eneghen mensche die es doot,

sine cracht ontgaet hem openbare,

ghelijc joft oghesiene ware

dat hi droeghe vreese groot

naturlike jeghen de doot.


Emachites dien machmen coepen

in Arabien, in Ethyopen,

ende es ghelijc den roest male,

met rooden aderen gheminget wale.


Desen steen gemalen te sticken,

met watre geminget, hem hevet hi dicken

hem ghewesen harde goet

die van evele spuwen bloet.

Men sal up enen groven wetstene

malen desen harde clene,

ende gheven drinken dient so staet

dat hi bloet ter cameren gaet,

oft dien nose ofte wonde bloet,

hi stoppet t'hant de roode vloet.


Want si nutten dat ghestof

datmen slipen mach dar of,

ofte gheleit up die nese gate,

ende verschen wonden gevet hi bate;

oec stoppet hi der vrouwen bloet.

Alsemen sijn pulver in wine doet,

hi doet ghenesen scorf ende seere

ende ghevenijnde beten, dats meere.


Eist datmen sijn stof oec sum

doet in .i. colerium,

dat maket d'oghen claer.

Dat stof ghedronken oec, dats waer,

mach den steen inde blase breken;

ende doot vlesch datmen siet in wonden steken

dat bitet de steen te gader uut.

Dus ghendaen es sine virtuut.


Echites dats .i. steen

diemen vindet al in een

int nest dar de aren broodt.

Ende lettel iemene die es vrooet

die weet wanen bringet die aren.


In hem selven so hevet hi te waren

enen andren steen, dat machmen horen

diene lotert vor sine oren.


Goet es hi seere sonder waen

vrouwen die in pinen gaen,

want hi curtet haren arebeit.

Dat wanemen over warheit

dat hi levende behout dat kint.


Want suverheit hi seere mint,

ende maket de sine zeghevri;

rikheit so meerset hi.

Men seghet dat Castor, Pollux

hadde bi desen vele gheluxs.


Eliotropia, als men seghet,

die steen, in watre gheleghet

in .i. vat, entat sonneschijn

scinende up die siden sijn,

maket de sonne so root ghedaen

alse ofte soe recht ware vergaen,

entan springhet water uten vate

so seere ende so onghemate

ghelijc recht oft ware .i. reghen.


Waren daer danne lieden die pleghen

beseten te sine met quaden gheesten,

si souden roepen ende maken feesten,

ende profecien oec ute gheven.


Dese steen ghevet lange leven

diene werdelike draghet.

Bloet stelpet hi, ende venijn hi verjaghet;

ende ne latet den sinen niet bedrieghen

oec, en si ofte meesters lieghen.

Die desen steen belesen can

ende goutbloemen onder hem leget dan,

hi doet dat menne ghesien ne can

den ghenen diene draghet an.


In Cipren ende in Afrike

so vindemen desen sekerlike.

Na die miraude es hi groene

ende bespringhet met rooden doene.


Elidros, dat vindemen wale,

es .i. steen gelijc kerstale,

dar altoes water af drupet mede

dat goet ghenut es jeghen den rede.


Ende elts wonder, dat merre af telt,

die steen ne mindert, no ne smelt,

mart hart blivet hi ende geheel

ende hine verslitet selfs .i. deel.


Gheratides es .i. swart steen,

beter es hi over een

van crachte dan es ghedaen.


Erst moet .i. sinen mont dwaen

ende inden mont den steen draghen,

hi mach weten sonder ghewaghen

al dat .i. in sinen sin

van hem penst mer no min.

Hi maket lief diene draghet.


Dus proevemene, als men ghewaghet:

bestrijt met honeghe .i. man,

heveti den steen met hem dan,

alle vlieghen sullen hem vlien;

dus machmen sine cracht sien.


Granatus es .i. steen

wel na met rubine over een,

els dan donkere es sine ghedane,

der rosen wel na ghelijc ane.


So hart dat mene graveren ne can,

ensi datmene snider der an

met splenteren van den adamant.


Men vintene in Etyopen lant,

omtrent Surs vindmer meer

die sijn gheworpen uter zee.

Dese verdrivet zerechede

ende verhoghet 't herte mede.

Sulc hevet violetten ghedane,

dat es de dierste als ic wane.


Gagates es .i. steen al swart,

licht ende ne bore hard.

In Licia was hi eerst vonden,

ende in Bertania, dat nu ten stonden

Inghelant heet. Wrivemen der mede,

van naturen heffet hi ter stede

caf ende pailgen van stro.

Diet water laet ende staet also,

dien radic dat sine draghen.

Hi doet staen vaste tande die waghen,

ghenet in watre dan an bestreken.

Vrouen die menstrua ghebreken

die doet hi t'hant ghenesen.

Mar wachtem wel na dese

die van den groten evele is besmit,

ende hi in den roke sijt,

hi mach harde lichte vallen.

Ende dar de quade gheeste ute callen,

si swighen rikensi den roec.

Jeghen toverie es hi goet oec.


Vrouwen die in arebeiden gaen

hem ware nuttelic dat men leide saen

in watre .iii. daghe desen,

ende dronken 't water, si souder bi ghenesen.

Metten watre, als dat men segt,

eist dat men maeghde te provene plegt.


Gelasia es i steen

ghevarwet naden hagelsteen,

ende nemmermer in ghere maniere

sone verwarmet hi van viere,

mar ewelike blivet hi coud.


Dese verdrivet met sire ghewoud

gramscap ende quade zeden

ende luxurie der mede.


Gecolitus comet van Orient,

ende es ghedaen omtrent

na der oliven carnelle, ic wane.

Ondiere es hi in der ghedane,

mar van crachte es hi diere.


Men wrivene te sticken, dats sine maniere,

met watre ende drinkene dan,

want hi den steen breken can

die men in de blase draghet,

entie gravele hi verjaghet.


Galaritides, alsemen kint,

es .i. steen diemen in Nilus vint,

ende es na die assche ghedaen.


Voestren dien hare soch willen ontgaen

wrivemenne in melke te sticken,

soe gheneset wrivemenne dicken.

Hi gheneset der vrouwen pine,

entie scorefde pleghen te sine,

met witten van eihen ghedweghen

es hi nuttelic ghedreghen.


Gheluc ende goet hi bejaghet

den ghenen diene methem draghet.


Garotremeus es over een

de gherechte seghesteen,

ende es ghedan als .i. reevel.

Die desen hevet, men weet dat wel,

dat hi in wighe alleweghe

sonder waen winnet den zeghe,

eist int water, eist upt lant.


Van desen ic bescreven vant

datter Hercules mede verwan

meneghen strijt ende meneghen man,

ende alse hine niet ne hadde altoes

dat hi den strijt dan al verloes.


Iaspis es .i. steen al groene;

ende sulc es van sulken doene

die ghedropelt es al root;

mar die es van prise groot,

die gevarwet es een deel claer.


Es hi suver, men weet voer war

dat hi den ghenen diene draghet

den curts entat water verjaghet.

Hijs goet den vrouwen die sijn in pinen

ende maket werd ende seker den sinen.


Sakreertmenne, hi verdrivet noch

quade gheeste ende elfs ghedroch.

Van selvere sal sijn sittijn sijn

ende goudijn anders dat vingherlijn.


Groote meesters die visieren

desen van .xvii. manieren.

Dar menne vindet ghedropelt rood

dar es hi van dogheden grood.

Ende sulc es root inder ghebare

alse joft gheslepenen teghelen waren,

entie n'es niet alte diere.


Een jaspis es van sulker maniere,

die wast int forhovet vanden esel

ende die es hart als .i. kesel,

lelic ende van varewen wit;

phylosofen segghen dit.

.v. jar draghetine wilmen weten.

Hijs goet jeghen venijnde beten,

sijn pulver jeghen venine

ghedronken, dat es medicine.

Men scave sijn pulver met ere vilen

ende men ghevet ter selver wilen

met watre drinken, het doet vrede

hebben saen jeghen den reede.


Men vindet oec, dats bekent,

in aspise dat quade serpent

na jaspise ghedan .i. steen

die doghet in hevet meneghe een.


Iacinctus es .i. steen wel scone,

ghevarewet nade kalcedone.

In clare lucht es hi claer

in donkere donker, dat es war,

van middelre varewen es hi best.


So hart es sine nature ghevest,

datmenne gravert met dinghen neghene

danne metten adamants splentren allene.

Sere cout es hi talre stont,

ende alre couts es hi indes menschen mont.


Hi maket enen bliden sin.

Bescermenesse ende goet ghewin

es hi den ghenen andie hant,

die verre gaet in vremde lant.


Goet es hi seere jeghen plage,

jheghen venijn ende serpents slaghe.

Hi maket lief, horic bedieden,

den mensche Gode enten lieden.

Ethyopen ghevet ons desen,

also wij't inden boeke lesen.


Icitos dats .i. steen,

seget Isidorus over een,

gheleu na soffran ghedan,

een deel clar lecht sonder wan,

die hem sochte wriven laet.


Eist datmer mede wrivet ende begaet

een cleedekin, hetne can gheen vir gewinnen,

mar het gloiet alse de vlamme binnen.

Somwile gheliket hi alune.

Toverie int commune

verdrivet hi met sire cracht.


Een ander es diemen lettel acht,

alse .i. wit kesel ghedan;

die verdrivet, doemen verstan,

die swere die karbonkel heet

ende verdrivet sine hitte ghereet.

Sieke oghen entie tranen

quitet hi van groter blame.

Ghepulvert, alsmen weten doet,

es hi jeghen ronghe goet.


Iris die gheliket kerstale,

lanc ende ghecantet wale.

Latemenne dorscinen vander zonnen

in een hus, als wijt weten connen,

hi sal maken thant

enen reghenbode ande want.


Jeghen blexeme es hi goet.

Die sconste vintmen, des es men vroet,

ter Roder Zee, dus horicket lien,

int gheberechte van Armenien.

In Alemanien vindemense mede

in rootsen te sulker stede.


Iena die steen hevet de name

van ere beesten ombequame,

dar ic af sprac hir te voeren;

ute sinen hovede, als wij't horen,

nemtmen desen dieren steen.


Meesters draghen over een

dat hi doet vorweten dien

wiene draghet wat sal ghescien,

ende danne moetmenne, horic ghewaghen,

altoes onder de tonghe draghen.


Lippara es over een

in Libia .i. wonderlic steen.

Alst ghevallet teregher stonde

dat beesten vlien vor die honde,

nature leertse te hem te vliene,

alse te hem diese van messchiene

also bescermet vor die honde,

want hens die hem ghescaden ne conde.


Ligurius es .i. steen wel diere,

die comet ute linxe den diere

van sire orinen die het laet,

also alst hir voren stat

inden boec vanden dieren.


Linx dat pleghet ere manieren:

alst sine orine maket thant

so werpetet der up dat sant,

om dat benidet des menschen bate.

Mar niet ne diedet hem die hate,

want soe verhart t'enen stene.


Sine varewe es ghemeene

rood ende een deel brun der mede.

Plinius seit over warhede

dat hi root es over een

ghevarwet alse karbonkelsteen,

mar dat hi nachts niet n'es so claer.

Lapidarius seit over waer

dat hi es van varewen groene.


Nuttelic es hi te meneghen doene,

mar alre meest dieden lachame

bestoppet hebben entie blame,

up datmenne met watre dwaet

hi doet datten mensche te gaet.

Entie sine varewe es ontvallen

hi ghevetse hem weder met allen

Palien trect hi ende ontfaet

ghelijc dat doet die gagaet.


Margarita es .i. steen

vanden precieusen een.

Het sijn musselen diene draghen

Solinuse horic ghewaghen

dat sine vanden douwe ontfaen;

dits .i. wonderlic bestaen.


Na dien dat die tijt es int jar,

donker rood, wit jofte clar

es de margarite ghedan.

Menne hevet dat niet verstaen

datmen noint in enech lant

mer dan ene in .i. nevant,

dies heetemenne steen "union".


Sine varewe es best int toen

dat hi es wit ghelijc alune.

Sine cracht es dus int commune:

datmerre af mach maken doen

specie heetet "diamargariton".

Hi es cranker maghen goet,

enten ghenen die spuwet bloet.


Pais verleent hi, ende vrede,

ende ghevet groote ghesonde mede,

ende maket den sinen sachten moet,

diemen onder thoeft leggen doet.


Ghemeenlike ende over een

heten wi perle desen steen.


Magnes die es sonder waen

alse .i. isermal ghedan.

Sine nature es sulc ghemecket

dat hi iser na hem trecket,

eist datter gheen seil steen ne si;

mar esser die seilsteen bi

so segghemen dat hijs niet ne doet.


Ter toverien es hi goet,

ende oec hevet hi ene cracht

diemen over wonder acht.

Want wie hem dies ontsiet te vele

dat sijn wijf met andren spele,

hi sal legghen dien magnet

onder hare hovet onghelet,

also slapende leghet sachte.

Es soe van reinen ghedachte

so sal slapende als ende als

haren man nemende omden hals.

Die onghetrouwe sal met allen

neder vanden bedde vallen.


Dese steen die maket den vrede

tusschen man ende vrouwen mede.

Ghewreven ende met melke begaet

es hi goet hem diet water laet.


In India lesic datmenne vant

inder Tragoditen lant.

Ysidorus seghet int leste

datde ghelewe sijn de beste.

Ende dat hi glas ende iser mede

an hem trecket beede ghereede.


Memfites dats .i. steen

diemen vindet over een

in Egipten, ende es wel naer

root alse vier ghedan, dats war.


Desen steen wrivemen te sticken,

men wrivene met aysine dicken

ende ghevene nutten tien tiden

diemen bernen sal jofte sniden,

sone ghevoelsi quaet no goet

watmen haren live doet.


Melonites die was vonden

in Arabia bi stonden.

Donker groene sonder wan,

na die miraude een deel ghedan,

mar niet also dore clar.


Dese steen bescermet, dats war,

kindre in hare jonchede

van onghevalle in mengher stede.


Medus es .i. steen van Meden

met een lettelkin groenheden.

Met vrouwen melke, horic ghewaghen,

die .i. knapelkin hevet ghedraghen

salmenne malen. Men sal mettien

blenden weder gheven hare sien.


Dwamenne met watre so es hi quat,

want wiere mede sijn oghen dwaet

hi verlieset beede sine oghen.

Drinct hijt, hine cant ghedoeghen,

noch oec ontvlien, no ghescuwen,

hine moet sine longre spuwen.


Onichinus dats over een

en utermaten diere steen,

ende es ghevarwet ende ghedaen

ende vander grooter, sonder waen,

dat eens menschen naghel si.

Aldus seghet de glose mi,

die ons de boec ombint,

de dueghet diemer ane vint:

Jeghen scoref es hi goet, dats war,

ende hi maket dat anschijn clar.

Hi rieket dore wel, alsmen ons seghet,

diene up eene cole leghet.


Entie sine oghen hevet quaet

men legghene dar up; hi gaet

sonder quetsinghe 't oghe al dure

ende purgert die nature.

Ende dits te wonderne wel,

want men seghet int bispel:

"'t Oge es .i. herberghe cleene,

want soene ontfaet gaste gheene".


Onix es .i. diere steen;

swart es hi over een,

ende ghetafelt some met witten

ende some met blawen die hem wel sitten.


Hi maket sinen dragre coene;

in slape es hi van goeden doene,

want hi verdrivet seerechede,

elfs ghedroch ende sulke dinc mede.


Mar dats te lachterne als ende als:

eist datmenne draghet anden hals,

dat hi maket orloghe ende strijt,

ende vele spuwens t'alre tijt.

Mar deser quatheit hi beghevet,

eist datmen sardiuse bi him leghet.


Ostalanus ofte ostolamus

es .i. steen heetet aldus.

Desen heeten alle brieve

patron ende beschermere der dieve.


Want diene draghet bescermet dien

datmenne niet ne mach ghesien,

also verdonkert hi de siene.

Ende dits wonderlic van gheschiene:

des draghers oghen maket hi clar,

dat hi ghesiet verre ende nar.

Sine varewe swighet 't ghedichte,

omme datmenne niet ne vinde lichte.


Orites es .i. steen groene al

die goet es jeghen ongeval.

Sulken vintmen swart ende ront.

Die van venine es onghesont

nettene in olie ende strijc ut desen,

hi sal tehant wel ghenesen.

Ende ander es na iser ghedan,

die doet vrouwen kint ontfaen,

draghen si kinder sonder waen

hi doetse ghenesen saen.


Pirides jofte piridonisius

es een steen die heetet dus,

blont alsment over war hout;

som sisi ghedan naden crisout

ende groene inder ghelike.

Dese gheneset dartitike.


Dits nochtan te wonderne meere,

eist datmen desen duwet zeere,

want hi des menschen hant bescoudet;

soetelike willi datmenne hout.


Pantera dats .i. steen ghedan

van menegher varewen sonder wan,

ghenomet na pantera dat dier,

dat van varewen es so fir.


Die desen draghet, hi scouwene ane

tilike metter sonnen upgane,

so sal hem dien dach al dure

ten besten gan sine aventure.


Verwoetheide doet hi ghenesen.

Ute Yndia so bringhemen desen.

Alse meneghe vertut men hem ghevet

alsi meneghe varewe hevet.


Prassus es .i. steen al groene,

cume goet te eneghen doene

sonder vander varewen allene.

Men vercoepet meneghe eene

over die miraude fijn,

mar dicker es de varwe sijn.


Pirofilus dats .i. steen

dar Esculapius over een

tote Agustene Octaviaen

dusdane redene af doet te verstane.

Hi spreket: mans herte diemet venine

doot bleven es, joft met sulker pine

jofte hert evel es bleven doot,

datmenne altoes in vier groot

sine herte verbernen niet ne can.


.x. jaer achter een dan

salmen dies mans herte legghen

in .i. vier, dus es sijn segghen,

so werdet soe te steene dus,

entie steen hetet pyrofilus.


Hi hevet sonderlange macht,

want hi sinen man bewacht

van donre ende van blexemen mede,

ende maket lants heren t'alre stede

seghevri altoes te sine,

oec versekert hise van venine.

Ende hi bescermet vander gadoot,

want diene inde hant hevet blood

hine mach niet versterven, sonder waen,

die steen ne si van hem gedaen.

Mar int evel ende inde pine

staet hem eenparlic te sine.


Inder serpente boec so es

bescreven dat Aristotiles

seit dat Alexander desen droech,

in .i. cleedekin diere ghenoech,

talretijt sinen live na.

Entoe hi kerde van India

soudi hem dor sine bate

dwan ende baden in die Eufrate.

Dar dede hi van hem ghemeene

dat purperijn cledekin metten steene,

een serpent quam dar ghereet

datten steen uten cleede beet

ende spouwene in de rivire.


Hemelblau es dies steens maniere.


Safirus es .i. edel steen,

hemelblau es hi over een.

De beste comen van Endi,

nemmermeer dorschinen si.


Den lachame es goet datmenne draghet,

want hitte van binnen hi verjaghet.

Hi doet oec dat sweit verdroghen,

ende sere goet es hi den oghen.

Die sware hovetswere doet hi genesen,

jeghen ronghe mochte niet beter wesen.


Dat sware evel gheneset hi mee,

datmen heetet "noli me tangere",

mar hi ontfarwet al der mede.

Jeghen nijt ende boeshede

es hi nutte, ende jeghen vaer;

te paise ward es hi goet, dats war.

Mar diere af wille hebben ere

hi moet hem houden reine zere.


Men vindet safire al nu

t'Onser Vrouwen te Ampu,

mar vanden meneghen men seghet

datter clene virtut ane leghet.

Ende some vindemen ghedan wale

na safire orientale,

entie sijn van dogheden bekent.

Somech safir van Orient

es ghemanc metten rubijn,

die segmen dat die beste sijn.


Smaragdus es der mirauden name,

van groenre varewen, sere bequame.

Men vintse harde meneghertire.

Mar die fijn sijn ende diere

comen uten lande van Skiten,

dar vogle gripe der omme verbiten

lieden diese hem willen stelen.


Negheen volc cans bet ghetelen

dan lieden heten Arimaspi,

ende mar .i. oghe sone hebben si,

die hem voren int forhovet staet.

Si vechter omme, hoe soet gaet,

ende nemense hem met crachte.


Mar vor ghevalschede elc hem wachte:

si sijn te conterfaitene goet.

Mar dieden goeden hebben moet,

hi moetene hebben dore clar,

so groone dat al openbar

die lucht die es besiden steene

mede grone sij ghemeene,

so dat no weder, sonne no scade

sire groenheden ne scade.


Warlike moetmenne draghen,

so can hi 't groot evel verjaghen,

ende hi maket d'oghen clar.

Sinen dragre maket hi lief, dats war,

ende hi merset dat ertsche goet.

Oec es hi den ghenen spoet

die willen besoeken heimelichede.

Tempeeste verdrivet hi mede.

Luxurie coelt hi; diene sal draghen

moet reine sijn, horic ghewaghen.


Sardonix es .i. steen al hart;

root, wit es hi, ende swart,

alse jofti van onisiuse,

van onie ende van sardiuse,

van desen .iii. ghesondert ware.


Nuttelic es hi openbare

die misselic es in sinen sin,

want hi versametse der in.

Hi doet stelpen menstrua.


Van Indien van Arabia

comet hi; som sijn gegraven,

entie sijn meest wert van haven.


Sardus die es sonder waen

een steen na rode arde ghedan.

Bloet stelpet hi, ende dar hi es mede

ne doet onix gheene felhede.

Sulke wanen dat desse steen

vanden corangelinen si een.


Surus, alsic hore lien,

es .i. steen, comet ute Surien.

Ysidorus spreket, die niet was sot,

dat hi al gehel int water vlot,

ende hi sinket es hi te broken.

Dit sijn wonderlike sproken.


Samis, dats bekent,

es diemen in Samos vent,

in .i. eilant inde zud ze.

Na sijnre grooter weghet hi me

dan mach draghen sine ghewoud.


Met hem so polliermen goud.

Hi paisiert des menschen sin,

mar ene quatheide so hevet hi in:

vrouwen diene hebben, als wij't horen,

ne latet hare vrucht niet sijn gheboren.


Succinus dats d'ambersteen.

Ysidorus seghet over een

dattet sap van pijnbome si,

ende dat ute rennet, ende bedi

so werdet teene steene.

Dit vindemen groot ende cleene.


Men makene met wrivene warem so,

so heft hi up caf ende stro.


Sine roke, dats bekent,

vliet bi naturen elc serpent.

Vrouwen die in pinen gaen

es goet die roke sonder wan.


Inde ze in somegher stede

vindemense, ende in andre watre mede.


Selonites es over een

en utermaten diere steen,

purperijn root, groene ende wit.

In India, wi vinden dit,

so draghene die groote slecken.


Wonder horwire af vertrecken,

dats dat hi leret te vorsiene

dinghen die sijn te gheschiene.

Die weten wille wat sal gheschien

pense dit ofte dat van dien,

comet dan iet in sinen moet,

weder tes quaet of goet,

het blivet so vaste in sijn gedochte

dat niemen ute bringhen mochte.

Metter mane in elke maent

so wasset sine cracht ende waent.

Ter mane ontfanghe, sonder ghile,

gheduret sine cracht ene wile;

ende int wassende, sonder zaghe,

ghedurt sine cracht tote middaghe.

Also waent moet die cracht vlien.


In viere ne mach hem niet messchien.

Tusschen viande maket hi vrede.

Tisike so gheneset hi mede.


Topasius hevet groote ghewoud,

ende es .i. steen ghedan na goud.

Utermaten cout van naturen,

so datmen seghet inder scrifturen,

dat hi .i. vat datmen siet wallen

vercouden doet enten wal vallen.


Sere goet es hi ende vermart

hem die van spenen es verswaerd.

Gramscepe ende onsuverhede

verdrivet sine moghenthede.


In Arabien, alse wi lesen,

hebmen dicken vonden desen.


Hir endic de wort vanden steen,

hets war, van someghen andren eenen

vindemen lichte in andren boeken.

Mar hir in minen ondersoeke

sone vandic ander bescheet

dat ic durste dichten ghereet.


Nu suldi horen vort bedieden

vanden ghenen dies vele lieden

wondert, hoe mense maken mochte,

ende wat wondere icker ane besochte.


Warso wat datmerre af seghet

ic en rade niet, dat merre an leghet

te vasten wan, no min no meere.

Mar alleene an onsen Here,

diet al nemet ende ghevet,

entie ewelike levet.


Sulc steen es die van verre comet,

ende sulc steen es diemen nomet,

quame .i. onder coepman

die inwart ware gegravert dan,

die hetemen gegraverde steene.


Dit houdet 't Latijn al int ghemeene.

Hort den wan van desen dinghen,

alsoet ons quam van ouderinghen.


In wat stene, als ict vernam,

staet gegravert lyon joft ram

jofte sagitarius, dats bekent,

dats emmer .i. steen van Orient.

Dies goet jeghen den rede

ende doet den man ghemint sijn mede.

Hi gheneset diet water hevet in,

ende hi verscarpet des menschen sin

ende maketene gheraket van spraken,

ende seker van sinen saken.


Die steen dieden stier in draghet

jofte capricornum oftie maghet,

dien segmen seere goet wesen

ghesakerert jofte belesen.


Dar du .i. ghemini in sies

ofte aquarise, gheloef mi dies,

hijs goet jeghen den virden rede,

ghesakererd ende belesen mede,

ende jeghen de jucht dies ghelike,

ende jeghen de sware artitike

ende oec jeghen den derden rede.

Ghesakererd hetemense mede.


Vintstu ghegravert .i. man,

inde rechtre hant .i. sekele dan,

die ghevet groote moghenthede,

alle daghe anewassende mede.


Vintstu stande, des ghelovet,

enen man ende .i. rams hovet,

maket sinen draghere lief ghetal

met lieden, met beisten, over al.


Vintstu in enen steene dan

staende enen onghewapenden man,

ofte ene maghet, sonder waen,

ende hare cleider wide ontaen

ende in de hant .i. rijs,

hijs ghesakererd in alre wijs;

hijs goet jeghen ongheval.


In wat steene men vinden sal

sonne ende mane gegravert,

die es die luxurie werd.


Vintstu gegravert .i. man

ende ande voete ghevlogelt dan,

ene roede in die luchtre hant

ende .i. serpent om hem gherant,

die maket sinen dragre ghesont,

vulmaket ende wijs talre stont.


Alsemen gegravert siet .i. man,

ene palme in sine hant nochtan,

hi ghevet sinen dragre zeghe,

ende lief met prensen alleweghe.


Vintstu gegravert oec tereger stonde

in stene jaghers ofte honde,

hert jofte hase, hi doet ghenesen

van frenesien, als wij't lesen.


Darmen .i. serpent in vint,

ende up sinen rugghe oec kint

ene cruke, ende .i. raven

up sinen start, hi maket van haven

sinen draghere rike ende vroet,

ende quade coringhen hi tempren doet.


War so .i. scip met zeile in staet,

dats der coepmanne toe verlaet,

want hi ghevet hem gheval.


War somen vindet over al

met .i. zwerde .i. man,

dats die zeghe gheven can.


War datmen in siet stan den aren,

hi behoudet die ere te waren.


Darmen in vindet enen swane,

hi verdrivet de sware quartane,

ende hem die de jucht versward.


Dar du in sies .i. ghevlogelt part,

hijs goet in wighe ende in tornoie,

hi behoudet die parde van vernoie

ende hi ghevet dapperheit ende moet.


Sagestu steen dar wijf in stoet

die hadde de hande nederward,

ende vort aldus ghescard,

ene trianghele up hare hovet,

sittende in setele, des ghelovet,

die ghevet troest ende ruste mede

na arebeit ende siechede.


Hevestu oec ghemaket ghesien

enen man knielende up die knien,

slande .i. lioen fier,

jofte enech ander wonderlic dier,

ghevet in allen striden zeghe,

ghewerd wilhi sijn alle weghe.


Vintstu in .i. steen twe baren,

een serpent bi hem te waren,

hi maket behendich diene hout,

bequame den lieden, starc ende stout.


Dus verre sagic int Latijn staen

der ouder vroeder lieder waen,

die ic algader niet versteke,

no oec over wareit spreke,

want menne vindet der auctore niet

darment af bescreven siet.


Vort verstaet ende vernemet wel

dat .i. filosofe, hetet Tethel,

een Jode, dat hier volget naer

van talien screef, al over war;

ende seget oec al sonder spel

dat die kindre van Israel

dit makeden ende van desen dinghen,

doe si dor de wostine ghinghen.


Nochtan seget broeder Albrecht

dat hi niet ne radet vor recht

datmen desen sal al gheloeven,

mar Gode allene van hir boven.


Alsemen in jaspise ghesien can

met enen scilde enen man,

ende met enen scachte mede,

onder sine voete dar ter stede

een serpent, die hevet macht

jeghen al datmen viande acht.


Dar du in sies enen vliegenden man

dies goet te coepmanscepen dan.


Vindemen in enen crisout

een wijf die enen vogel hout,

ende in dandre .i. visch draghet,

hem es hi goet die bodescap jaghet.


Eist datmen tortelduve vint

met enen telghe, hi werdet ghemint

vander werelt ghemene,

die dragre es vandien steene.


Darmen in .i. steen bekent

sagittariuse jofte .i. serpent,

alse joften si onderlanghe streden,

hi ghevet macht te vasten vrede.


Vindemen in .i. witten steen

ene marminne over een,

in d'eene hant .i. spegel, nu gome,

in d'andre .i. telch van .i. bome,

die wil stan in goude fijn

ende in die hant beloken sijn.

Sulke cracht segmen van dien

hine latet sinen dragre niet messchien.


Alse in enen jaspre groene

een cruce staet, hijs vanden doene

dat sijn dragre niet ne mach

verdrinken, nacht no dach.


Machstu in enen steen bekinnen

enen basilicuse met ere merminnen,

diene hevet troestem seker te sine

van allen beesten met venine.


Merke, die noint in stene vant

nen man, ende inde eene hant

van .i. dievel die ghedane,

ende vreselic na sinen stane

gehornet ende ghevlogelt beede,

in dandre .i. serpent ghereede,

onder sine voete .i. liebart,

boven desen figuren upward

sullen stan sonne ende mane,

dese begard in loede te stane.

Hi mede men duvele so versaghet

dat si segghen watmen hem vraghet.


Vintstu in jaspise .i. man,

upten hals .i. ghebont gras dan,

in selvre moet sijn sine stede.

Want hi leert kennen alrande siechede,

ende stelpet bloet in elker stede,

ende ghevet ere ende wardechede.

Desen als ict bescreven vant

droech Galienus an sine hant.


Vintstu in .i. swarten steene

enen man stande, als ic meene,

in sine rechtre hant gedreghen

ene ceptre alse coninghe pleghen,

up die luchtre hant enen voghel,

wide ontaen elken vloghel,

een cocodrillus onder die voete,

dese draghet gherechte boete

jeghen des viants toeverie,

ende verdrivet sine partie

dar si de lieden hebben beseten.

Alexander, wilmen weten,

droech desen sonder waen,

ende hi wil in iser staen.


Vintstu in enen swarten steen

een man sittende over een

up .i. lupart, houdende .i. riet,

dese ne latet quade beesten niet

sinen draghere comen an.


Vintstu ghemaket .i. man,

enen hase in sine rechtre hant,

ene roede inde luchtre, ets bekant

dat goudijn sal sijn sine stede,

hi hevet macht te ghevene vrede,

ende zeghe in ghedinghe.

Jegen beesten doch hi sonderlinghe,

nigromasine over een

plegen t'hebbene desen steen.


Alse men in steene ghevinden can

enen up 't hovet ghecronden man,

ende hi in de rechtre hant hout

enen ceptre na coninxs ghewout,

in de luchtre .i. palme rijs

onder sine voete stoel ofte lijs,

in goude salmen desen draghen,

want hi grote ere doet bejaghen.

Negheene dinc ne doet hi mede

na Gode, no warachteghede,

hine comets over weter overeen.


Alsmen vindet in enen steen

ene boem, ter rechter side dan

een wijf, enter luchter .i. man,

die versoent al sonder blijf

werringhe tusschen man ende wijf.


Alsemen .i. steen siet an

dat inde rechtre hant hevet .i. man

ene lampde, ende inde luchtre hant

eens wives hovet, alsict vant,

soe es hi die vrede bejaghet.

Mar diene over heme draghet

alse hi slaept, seghet 't ghedichte,

menne canne niet ghewecken lichte.


Die in enen steen vint, lesemen hier,

enen ram ende enen stier,

hijs goet tenen taleman,

ende hem diet water laet nochtan.


Vindemen enen man, alse men ghewaghet,

die in de hant die sekle draghet,

hi bejaget gratie ende lieve.


Alsemen vindet, seggen de brieve,

.i. man, inde hant .i. roede,

dies heren goet van overmoede.


Alsmen vint als ende als

.i. man .i. horen an den hals,

hijs goet jeghen verwoethede,

ende quade fantasie mede.


Alsmen oec gewinnen can

in .i. steen half osse half man,

die ghevet ghewin ende starc den sin

tallen dogheden int ghewin.


Vintstu in .i. steen, als wij't horen,

een hasekin met hangenden oren,

dies goet jeghen der beesten doen.


Vindemen in .i. steen .i. lioen,

hijs goet jeghen ydrope over een.


Als men vindet in .i. steen

enen capricornium ende .i. aren,

dies goet ter coepmanscepen te waren.


Alsemen den dromadarise vint,

ghesparser manen alst dade de wint,

dat es hi die maken can

vrienscap tusschen wijf ende man.


Alse in enen steene steet

een wijf ende up 't hovet .i. cleet

ende omtrent die hande mede,

hijs goet jeghen den vierden rede

ende goet jeghen de moethede.


Siemen in .i. steene noch mee

ene tortelduve ende jonghe twe,

dies goet om gratie ende om goet,

ende nuttelic in storme zeevloet.


Men vindet ghescreven in hem zomen

enen voghel met ere bloemen

in sinen bec, dies nuttelic sere,

beede om gratie ende om ere.


Alsemen in enen steen siet dit:

enen man die up .i. stoel sit,

ghecroent ente hande ondaen

t'hemele ward, ende danne staen

hem .iiii. die sijn sitten draghen,

nem datmen die sal ghewaghen:

dats mastix ende terebint,

ende lech onder de steene ghint

in .i. selverijn vingerlijn,

ende dat also swar sal sijn

twelefwarf alse de steen;

lech't onder dijn hovet al in een,

di sal dromen de selve dinc

die di in dine herte ghinc,

die du pensets ende wilts

alse du di wakende hilts.


Alse du gheminges sies over een

inden iacint enen witten steen,

ende inden witten dan .i. part,

die steen es te gratien ward

ende gevet bliscap ende ere niet clene.


Alstu vindes in .i. steene

een scumende part, ende dan

dar up met ere ceptren .i. man,

die es nuttelic geacht

ende hi hevet grote macht.


Dits dat men van stenen vant

diemen vant in menech lant,

van hare cracht, van hare talie,

ende wetet dat ic sonder falge

dat ware dichte, sonder begheven,

na dien dat icket vant bescreven.


Mar ghelijc alse inden ersten stonden

om ons vaders Adams sonden

alle ertsche creaturen

onreinet worden bi naturen,

also verloren die diere steene

hare cracht vele int ghemeene.


Ende ghelijc oec alse de man

biden doopsele versoent wart dan,

omme te comene der mede

ten state der onnoeselede,

also machmen steene ghenesen

met worden diemer toe can lesen,

datsi vander eerster mesquame

die si namen van Adame,

ende vander smetten ende vander plage

die si nemen alle daghe

van onsen onreinen doene,

comen ten eersten pardoene,

ende hem de moghenteit comet an

die si hadden er sonde began.


Her endic vanden steene de tale;

nu hort vort vanden .vii. metalen.